豐碩 發表於 2013-1-31 00:11:18

【漢語大詞典●元輔】

<P align=center>【漢語大詞典●元輔】<p><br>
1.重臣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·顏延之<三月三日曲水詩序>』:“正體毓德於少陽,王宰宣哲於元輔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注引班固『涿邪山祝文』:“晄晄將軍,大漢元輔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏曹植『任城王誄』:“昔二虢佐文,旦奭翼武。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>於休我王,魏之元輔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·晉簡文帝咸安元年』:“長史鍾惡地,西漒羌豪也,謂司馬乞宿雲曰:‘三弟縱橫,勢出王右,幾亡國矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>吾二人位爲元輔,豈得坐而視之!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>胡三省注:“長史、司馬,府之元僚。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸陳康祺『燕下鄕脞錄』卷一:“巨淸開國元輔,在漢臣中,必首推范文肅公文程。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.專指宰相。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『舊唐書·杜讓能傳』:“卿位居元輔,與朕同休共戚,無宜避事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『賀韓魏公啟』:“越執鴻樞,遂躋元輔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸唐甄『潛書·任相』:“元輔才大功高,倚爲股肱。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●元輔】