【漢語大詞典●元君】
<P align=center>【漢語大詞典●元君】<p><br>1.賢德的國君。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『國語·晉語七』:“抑人之有元君,將稟命焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>韋昭注:“元,善也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>一說,猶元首。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>見楊樹達『積微居讀書記·讀國語小識·晉語七』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.道教語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>女子成仙者之美稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐呂岩『七言』詩之四九:“紫詔隨鸞下玉京,元君相命會三淸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『雲笈七籤』卷九七:“南極王夫人,王母第四女也,名林,字容眞,一號南極紫元夫人,或號南極元君。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>如:金母元君(西王母);</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
碧霞元君(后土夫人)。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
3.祖先。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>漢劉向『列女傳·齊東郭姜』:“請就元君之廟而死焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]