豐碩 發表於 2013-1-29 13:59:19

【漢語大詞典●包荒】

<P align=center>【漢語大詞典●包荒】<p><br>
1.包含荒穢。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂度量寬大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·泰』:“包荒,用馮河,不遐遺。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王弼注:“能包含荒穢,受納馮河者也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“荒,本亦作‘巟’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一說包容廣大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『說文·川部』“巟,水廣也”引『易』作“包巟”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李白『雪讒詩贈友人』:“立言補過,庶存不朽;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
包荒匿瑕,蓄此煩醜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明李東陽『題宋理宗御碑後』:“毋幷用君子小人以爲包荒,毋兼容衺說正論以爲皇極。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王先謙『條陳洋務事宜疏』:“然彼果無挑釁之師,我何妨示包荒之度。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.原諒;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
寬容。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明朱權『荊釵記·合巹』:“如今送姪女臨門,首飾房匳,諸事不曾完備,望親家包荒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『續資治通鑑·宋英宗治平四年』:“聖人以天下爲度,何所不容!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 未有顯過,固宜包荒,但不可使居要近耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>太平天國李秀成『諭李昭壽書』:“但爾若在天朝,本主將事事包荒,爾知道否?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 今已降妖,是人人得而誅之矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.掩飾;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
遮蓋。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明邵璨『香囊記·治吏』:“我一力包荒,沒事沒事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>茅盾『霜葉紅似二月花』三:“她爲什么忽然那么替丈夫包荒起來呢?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 婉小姐還沒看透。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●包荒】