豐碩 發表於 2013-1-29 13:15:50

【漢語大詞典●勿】

<P align=center>【漢語大詞典●勿】<p><br>
①[wùㄨˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』文弗切,入物,微。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.無,沒有。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>與“有”相對。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·豳風·東山』:“制彼裳衣,勿士行枚。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“士,事也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>勿,猶無也……亦初無行陳銜枚之事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐寒山『三字詩』之三:“我居山,勿人識,白雲中,常寂寂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.見“勿勿”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.非,不是。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·三生』:“覷冥王盞中,茶色淸澈,己盞中,濁如膠,暗疑迷魂湯得勿此乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.副詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>不。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表否定。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·王風·君子於役』:“君子於役,如之何勿思。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·時序』:“施及孝惠,迄於文景,經術頗興,而辭人勿用。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>章炳麟『訄書·序種姓上』:“凡地球以上,人種五。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其色黃、白、黑、赤、流黃。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>畫地州處,風教語言,勿能相通。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>茅盾『故鄕雜記』:“伊拉兵隊調得快,爲啥勿早點調到上海,同十九路軍一淘打了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.副詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毋,不要。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表禁止。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·行葦』:“敦彼行葦,牛羊勿踐履。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·梁惠王上』:“百畝之田,勿奪其時,八口之家,可以無饑矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·雹神』:“天師垂思良久,乃顧而囑曰:‘其多降山谷,勿傷禾稼可也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魯迅『書信集·致曹靖華』:“寓中一切都好,請勿念。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.語助詞,無義。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·節南山』:“弗問弗士,勿罔君子。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王引之『經傳釋詞』卷十:“勿罔,罔也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>言弗問而察之,則下民欺罔其上矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·僖公十五年』:“史蘇是占,勿從何益。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王引之『經義述聞·通說下·語詞誤解以實義』:“勿從,從也,言雖從何益也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>解者云‘不從史蘇’則失之矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.象聲詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“勿勿勿”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.通“芴”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>粗。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·精諭』:“有事於此,而精言之而不明,勿言之而不成,精言乎?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 勿言乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊樹達『積微居讀書記·讀〈呂氏春秋〉劄記·精諭篇』:“今謂,‘芴’者,粗也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·正名篇』云:‘故愚者之言,芴然而粗。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>‘勿’、‘芴’音同,皆有粗義,與‘精’正相對。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.通“物”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>東西。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
勿②[mòㄇㄛˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』莫勃切,入末,明。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
見“卹勿”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●勿】