豐碩 發表於 2013-1-29 02:15:24

【漢語大詞典●具】

<P align=center>【漢語大詞典●具】<p><br>
①[jùㄐㄩˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』其遇切,去遇,群。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.供置。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·盤庚中』:“茲予有亂政同位,具乃貝玉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孫星衍疏:“『釋詁』云,共具也……言有亂政之臣之位,惟知共具貨幣以致民俗奢侈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.備辦;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
准備。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儀禮·特牲饋食禮』:“主人及賓兄弟群執事,即位於門外,如初,宗人告有司具。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『東觀漢記·符融傳』:“符融,妻亡,貧無殯歛,鄕人欲爲具棺服。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『西遊記』第十四回:“正欲告辭,只見那老兒早具臉湯,又具齋飯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.配備;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
具有。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·孔子世家』:“古者諸侯出疆,必具官以從。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>請具左右司馬。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛澤東『質問國民黨』:“這些人也是敵人的第五縱隊,不過比前一種稍具形式上的區別,借以偽裝自己,迷人眼目而已。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.充當;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
充任。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸黃鷟來『詠懷』詩之五:“奇材老空谷,不得具棟梁。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.完備;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
齊全。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·樂記』:“其功大者其樂備,其治辯者其禮具。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋程大昌『演繁露·七牢百牢』:“牛、羊、豕具爲太牢,但有羊、豕而無牛,則爲少牢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『聖武記』卷一:“列火器楯車兵七萬,乘城內外,守御甚具。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.特指將衣冠穿戴整齊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐岑參『赴嘉州過城固縣尋永安超禪師房』詩:“滿寺枇杷冬著花,老僧相見具袈裟。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋周密『齊東野語·方翥』:“翼日,具冠裳造方。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅樓夢』第四回:“雨村忙具衣冠接迎。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.盡;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
完全。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·節南山』:“民具爾瞻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·項羽本紀』:“良乃入,具告沛公。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸黃軒祖『遊梁瑣記·吳翠鳳』:“有武孝廉孫秉乾者,具知鳳事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.滿足。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“具然”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.空,徒有形式。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“具君”、“具文”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.記載;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
收錄。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·張晧傳』:“事已具『來歷傳』。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋吳曾『能改齋漫錄·樂府一』:“晁無咎評本朝樂章,不具諸集,今載於此云:‘世言柳耆卿曲俗,非也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如八聲甘州云:漸霜風淒緊……此眞唐人語,不減高處矣。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.陳述;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
開列。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『與鄭相公書』:“伏惟不至遠憂,續具一一,諮報不宣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>張難先『日知會始末』:“事略依次具后。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.寫,撰寫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『太原王公墓志銘』:“公所至,輙先求人利害廢置所宜,閉閤草奏,又具爲科條,與人吏約。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『二刻拍案驚奇』卷十二:“也具一私揭,辨晦菴所奏,要他達聖聽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王闓運『李仁元傳』:“漢司員及翰詹科道,無肯具稿。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.定案;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
判決。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·李斯列傳』:“二世二年七月,具斯五刑,論腰斬咸陽市。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋孔平仲『孔氏談苑』卷一:“獄具,各決脊杖七十。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『續資治通鑑·宋太宗太平興國六年』:“諸州大獄,長吏不親決,胥吏旁緣爲姦,逮捕證左,滋蔓踰年而獄未具。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.飲食之器。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·襄公二十三年』:“季孫喜,使飲己酒,而以具往,盡舍旃,故公鉏氏富。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“具,饗燕之具。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.引申爲筵席,酒食。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·內儲說下』:“無極因謂令尹曰:‘君愛宛甚,何不一爲酒其家?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>令尹曰:‘善。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>因令之爲具於郤宛之家。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·項羽本紀』:“項王使者來,爲太牢具。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·陸判』:“朱不聽,立俟治具以出。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.器物;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
用具。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『尉繚子·原官』:“好善罰惡,正比法,會計民之具也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·酷吏列傳』:“法令者治之具,而非制治淸濁之源也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『論佛骨表』:“直以年豊人樂,徇人之心,爲京都士庶設詭異之觀,戲翫之具耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魯迅『書信集·致楊霽云』:“靖節先生不但有妾,而且有奴,奴在當時,實生財之具。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
17.特指棺槨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·檀弓上』:“子柳之母死,子碩請具。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“具,葬之器用也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸周亮工『書影』卷十:“父爲老諸生,年七十又二,尋病,醫藥不效,日益篤,孝子憂之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>族里勸孝子急治具。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
18.才具,才能。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>舊題漢李陵『答蘇武書』:“其餘佐命立功之士,賈誼、亞夫之徒,皆信命世之才,抱將相之具。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『自京赴奉先縣詠懷五百字』:“當今廊廟具,構廈豈云缺?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸後傳』第十五回:“知尊駕(指戴宗)有一日能行八百里之具。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
19.道;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
方法。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文子·微明』:“老子曰:人皆知治亂之機,而莫知全生之具。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故聖人論世而爲之事,權事而爲之謀。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏阮籍『樂論』:“爲政之具,靡先於此。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭觀應『盛世危言·技藝』:“多有華人習學,日久技藝日精,而當道以其華人也而薄之,薪水不優,反爲洋人招去,教習無法,考察無具,奬勸無方。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
20.量詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·貨殖列傳』:“旃席千具。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『魏書·蠕蠕傳』:“五色錦被二領,黃紬被、褥三十具。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第二一回:“我舊時曾許他一具棺材,不曾與得他。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>沈從文『從文自傳·我讀一本小書同時又讀一本大書』:“家中人當時業已爲我們預備了兩具小小棺木,擱在廊下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
21.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>春秋時,晉國有具丙。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『左傳·襄公十八年』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●具】