豐碩 發表於 2013-1-29 01:07:57

【漢語大詞典●兵】

<P align=center>【漢語大詞典●兵】<p><br>
①[bīnɡㄅㄧㄥ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』甫明切,平庚,幫。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』晡明切,平庚,幫。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.兵器。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·秦風·無衣』:“王於興師,脩我甲兵,與子偕行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·愼大』:“釁鼓旗甲兵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“兵,戈、戟、箭、矢也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·東夷傳·倭』:“其兵有矛、楯、木弓,竹矢或以骨爲鏃。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『乞增修弓箭社條約狀』:“被甲持兵,行數十里,即便喘汗。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>艾蕪『漫談科學和文學』:“修渠治水,煉鐵爲兵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:短兵相接;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
秣馬厲兵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.兵卒;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
軍隊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·襄公元年』:“敗其徒兵於洧上。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“徒步,步兵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·趙策四』:“必以長安君爲質,兵乃出。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏曹操『置屯田令』:“夫定國之術,在於強兵足食。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『與鄂州柳中丞書』之二:“戰天下之兵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>巴金『新聲集·向朝鮮戰地的朋友們告別』:“作爲一個副連長……再沒有人比你更愛兵了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:工農兵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.軍事,戰爭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·隱公四年』:“夫兵猶火也,弗戢,將自焚也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孫子·計』:“兵者,國之大事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·項籍傳』:“軍未戰先見敗徵,可謂知兵矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李約『過華淸宮』詩:“君王遊樂萬機輕,一曲『霓裳』四海兵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陳毅『題〈圍棋名譜精選〉』詩:“紋枰對坐,從容談兵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:紙上談兵;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
兵連禍結。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.用兵器殺人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·定公十年』:“士兵之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“以兵擊萊人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·伯夷列傳』:“左右欲兵之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸褚人穫『堅瓠六集·山中宰相』:“胄面色如土,左右欲兵之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.猶傷害。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·侈樂』:“失樂之情,其樂不樂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>樂不樂者,其民必怨,其生必傷。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其生之與樂也,若冰之於炎日,反以自兵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“兵,災也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陳奇猷校釋:“兵之原義爲持斤砍伐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>自砍伐其性,則是自爲災害,故高訓兵爲災也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.謂戰死。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·曲禮下』:“死寇曰兵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“言人能爲國家捍難禦侮爲寇所殺者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『釋名·釋喪制』:“戰死曰兵,言死爲兵所傷也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●兵】