豐碩 發表於 2013-1-29 00:42:35

【漢語大詞典●共】

<P align=center>【漢語大詞典●共】<p><br>
①[ɡònɡㄍㄨㄥˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』渠用切,去用,群。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.同用;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
共同具有或承受。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·公冶長』:“願車馬,衣輕裘,與朋友共,敝之而無憾。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·滕文公上』:“三年之喪,齊疏之服,飦粥之食,自天子達於庶人,三代共之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·漢獻帝建安十三年』:“此爲長江之險已與我共之矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>何其芳『我好象聽見了波濤的呼嘯』詩:“看我們六萬萬人多么親密地患難與共,幸福與同!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:同甘共苦;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
休戚與共。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.副詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>皆,共同,一起。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·內則』:“少事長,賤事貴,共帥時。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“共,猶皆也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>帥,循也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>時,是也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>禮皆如此也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋鮑照『代白頭吟』:“古來共如此,非君獨撫膺。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『秋懷詩』之二:“白露下百草,蕭蘭共雕悴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:同舟共濟;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
和平共處;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
共鳴。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.副詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>甚;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
深。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝齊謝朓『和伏武昌登孫權故城』詩:“文物共葳蕤,聲明且蔥蒨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐白居易『潯陽秋懷贈許明府』詩:“共思除醉外,無計奈愁何。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參閱張相『詩詞曲語辭汇釋·共』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.總共。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第二三回:“前後共吃了十五碗。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『醒世恒言·錢秀才錯占鳳凰儔』:“<顔俊>又撥兩個安童伏侍,連前番跟去的小乙,共是三人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛澤東『迎接中國革命的新高潮』:“我軍如能於今后數月內,再殲其四十至五十個旅,連前共達一百個旅左右,則軍事形勢必將發生重大的變化。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.介詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示涉及的對象。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猶同;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
跟。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏楊衒之『洛陽伽藍記·永寧寺』:“榮即共穆結異姓兄弟。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>穆年大,榮兄事之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南唐張泌『河傳』詞:“斜陽似共春光語。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魯迅『熱風·隨感錄四十』:“我有兄弟姉妹,幼時共我玩耍,長來同我切磋,待我很好。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.連詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示幷列。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猶和;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
與。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>金董解元『西廂記諸宮調』卷二:“到此怎惜我貞共孝,多被賊人控持了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元鄧玉賓『粉蝶兒』套曲:“若是更損賢良,欺忠孝……只爭箇遲共早,終須報。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸李漁『蜃中樓·寄書』:“他也曾撥琵琶細訴昭君怨,道是胡人惡潔,喜的是腥共羶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.共產黨的簡稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:中共中央;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
國共合作。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
共②[ɡǒnɡㄍㄨㄥˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』古勇切,上腫,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
通“拱”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.拱手,兩手在胸前相合,表示恭敬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儀禮·鄕飲酒禮』:“司正實觶,降自西階。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>階閒北面坐奠觶退,共少立。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“共,拱手也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·鄕黨』:“子路共之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“共手”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.環繞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·爲政』:“譬如北辰,居其所而衆星共之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朱熹集注:“言衆星四面旋繞而歸向之也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.法。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·商頌·長發』:“受小球大球,爲下國綴旒……受小共大共,爲下國駿厖。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王引之『經義述聞·毛詩下』:“毛傳曰:球,玉也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>共,法也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>引之謹案:球、共皆法也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>球讀爲捄,共讀爲拱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『廣雅』曰:拱、捄,法也……『詩』共字古本或作拱。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
共③[ɡōnɡㄍㄨㄥ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』九容切,平鍾,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.通“供”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>供給;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
供應;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
供奉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·夏官·羊人』:“共其羊牲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“共,猶給也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·僖公四年』:“王祭不共,無以縮酒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·王莽傳下』:“共酒食,具資用。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.通“供”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>供職,奉職。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『施遜可大理寺丞制誥』:“爾共其職事,在法當遷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『續資治通鑑·元仁宗延祐七年』:“卿等不必言,其各共乃事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淸史稿·太宗紀二』:“爾諸臣宜同心匡輔,各共厥職。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.通“恭”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>恭敬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·文公十八年』:“父義、母慈、兄友、弟共、子孝,內平外成。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·屈原賈生列傳』:“共承嘉惠兮,俟罪長沙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁元帝『金樓子·興王』:“戊午,師渡盟津,諸侯咸會,共行天罰。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸姚鼐『內閣學士張公墓志銘』:“取士,國重典也,敢忘共乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『默觚上·學篇十一』:“是以君令臣必共,父命子必宗,夫唱婦必從。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.古國名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>在今甘肅省涇川縣北。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·皇矣』:“密人不恭,敢距大邦,侵阮徂共。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.古國名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>在今河南省輝縣,西周時爲共伯封國,后爲衛邑。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·隱公元年』:“大叔出奔共。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·閔公二年』:“益之以共滕之民爲五千人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.諡號。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·襄公十三年』:“赫赫楚國,而君臨之,撫有蠻夷,奄征南海,以屬諸夏,而知其過,可不謂共乎?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 請謚之‘共’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語二』:“猛足言於狐突曰:‘……申生受賜,以至於死,雖死何悔!’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>是以諡爲共君。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“諡法,既過能改曰共。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>春秋時有共華。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『左傳·僖公十年』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
共④[hónɡㄏㄨㄥˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』胡公切,平東,匣。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
通“洪”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸馮桂芬『崇節儉議』:“儉,德之共也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
奢,惡之大也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>從古無以奢昌而儉敗者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“共德”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●共】