豐碩 發表於 2013-1-28 21:43:54

【漢語大詞典●幷】

<P align=center>【漢語大詞典●幷】<p><br>
①[bìnɡㄅㄧㄥˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』畀政切,去勁,幫。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“幷”的新字形。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.合幷;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
聚合。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·初見秦』:“軍乃引而退,幷於李下,大王又幷軍而至。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·董仲舒傳』:“科別其條,勿猥勿幷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“幷,合也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐王勃『滕王閣序』:“四美具,二難幷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸戴震『答段若膺書』:“今書內列十七部,僕之意第三、第四當幷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『天雨花』第一回:“山遙水遠雲南去,未卜何年母子幷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.兼幷;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
幷吞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·中山策』:“魏幷中山,必無趙矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“幷,兼也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·秦始皇本紀』:“招致賓客遊士,欲以幷天下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『論河北京東盜賊狀』:“昔秦幷天下,首收三晉,則其餘強敵,相繼滅亡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.幷且。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:他不但努力讀書,幷能認眞實踐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.通“屛”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>屛藩。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『逸周書·祭公』:“維我後嗣,旁建宗子,丕維周之始幷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朱右曾校釋:“今後所封建,亦當思維樹屛之義,以藩王室。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>惠曰:幷、屛古字通。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
幷②[bǐnɡㄅㄧㄥˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』必郢切,上靜,幫。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“幷”的新字形。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>通“屛”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.屛棄。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·天運』:“至貴,國爵幷焉;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
至富,國財幷焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭象注:“幷者,除棄之謂也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『商君書·開塞』:“故以知王天下者幷刑。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.屛退。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·吳王濞列傳』:“上問曰:‘計安出?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>盎(袁盎)對曰:‘願幷左右。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>上屛人,獨錯(鼂錯)在。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.抑制。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢應瑒『馳射賦』:“觀者幷氣息而傾竦,咸側企而騰移。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
幷③[bīnɡㄅㄧㄥ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』府盈切,平淸,幫。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』卑盈切,平淸,幫。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
古州名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>詳“幷州”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●幷】