豐碩 發表於 2013-1-28 18:50:05

【漢語大詞典●六合】

<P align=center>【漢語大詞典●六合】<p><br>
1.天地四方;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
整個宇宙的巨大空間。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·齊物論』:“六合之外,聖人存而不論;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
六合之內,聖人論而不議。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>成玄英疏:“六合者,謂天地四方也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·地眞』:“其大不可以六合階,其小不可以毫芒比也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『忽忽』詩:“安得長翮大翼如雲生我身,乘風振奮出六合,絶浮塵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸紀昀『閱微草堂筆記·如是我聞一』:“惜求諸六合之外,失諸眉睫之前也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭沫若『訪埃雜吟·弄舟尼羅河上』:“晴光彌六合,天氣擬初秋。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.天下;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
人世間。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢賈誼『過秦論』:“吞二周而亡諸侯,履至尊而制六合,執搞朴以鞭笞天下,威振四海。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李白『古風』之三:“秦王掃六合,虎視何雄哉!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸潘耒『贈杜於皇』詩:“男兒無家復無國,六合飄然一孤客。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>聞一多『李白之死』:“我呢?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 不過那戲弄黃土的女媧散到六合里來底一顆塵沙!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.陰陽家以月建與日辰的地支相合爲吉日,即子與丑合,寅與亥合,卯與戌合,辰與酉合,巳與申合,午與未合,總稱六合。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南齊書·禮志上』:“五行說十二辰爲六合,寅與亥合,建寅月東耕,取月建與日辰合也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『玉台新詠·古詩<爲焦仲卿妻作>』:“視曆復開書,便利此月內,六合正相應,良吉三十日。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·呂才傳』:“長平坑降卒,非俱犯三刑;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
南陽多近親,非俱當六合。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『隋書·經籍志』有『六合婚嫁曆』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參閱宋王逵『蠡海集·曆數類』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.謂一年十二月中,各有兩月在季節變化上有相對應的特點,名曰合,共六合。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·時則訓』:“六合:孟春與孟秋爲合,仲春與仲秋爲合,季春與季秋爲合,孟夏與孟冬爲合,仲夏與仲冬爲合,季夏與季冬爲合。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孟春始贏,孟秋始縮;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
仲春始出,仲秋始內;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
季春大出,季秋大內;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
孟夏始緩,孟冬始急;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
仲夏至脩,仲冬至短;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
季夏德畢,季冬刑畢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.六壬(陰陽五行)占術中的十二神將之一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋沈括『夢溪筆談·象數』:“六壬有十二神將,以義求之,止合有十一神將:貴人爲之主,其前有五將,謂騰蛇、朱雀、六合、句陳、靑龍也,此木火之神在方左者;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
其後有五將,謂天后、太陰、眞武、太常、白虎也,此金水之神在方右者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸錢大昕『十駕齋養新錄·六壬十二神』:“六壬家又有貴人、騰虵、朱雀、六合、句陳、靑龍、天空、白虎、太常、玄武、太陰、天后十二神,分布十二方位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>攷『論衡·解除篇』云:‘宅中主神有十二焉,靑龍、白虎列十二位。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>雖不詳列十二之名,當與六壬家不異。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.武術用語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>少林拳有六合門,以精、氣、神爲內三合,手、眼、身爲外三合,統稱六合。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>又,眼與心合,心與氣合,氣與身合,身與手合,手與腳合,腳與胯合,亦稱六合。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此外尙有六合槍,六合刀,同屬六合門。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●六合】