豐碩 發表於 2013-1-28 14:37:31

【漢語大詞典●儘】

<P align=center>【漢語大詞典●儘】<p><br>
①[jǐnㄐㄧㄣˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
子忍切]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“侭”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“盡”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.完全;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
都。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋洪邁『容齋三筆·北狄俘虜之苦』:“元魏破江陵,儘以所俘士民爲奴,無問貴賤,蓋北方夷俗皆然也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋楊萬里『中和節日步東園』詩之三:“莫恨峭寒花較晩,留連春色儘從他。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.最。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『兒女英雄傳』第四回:“<公子>看了看,只有儘南頭東西對面的兩間是個單間,他便在東邊這間歇下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊朔『三千里江山』第一段:“且說那三千里江山的盡北頭緊連著中國邊境,中間隔著條鴨綠江。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.表示以某個范圍爲限,不得超過。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『黃繡球』第二四回:“那個摺子一定要你偸出來,騙出來,儘今天送到。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:盡著一百元錢花。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.盡管;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
雖然。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋程顥『和邵堯夫打乖吟』詩之一:“儘把笑談親俗子,德容猶足畏鄕人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『初刻拍案驚奇』卷三四:“話說世間齊眉結髮,多是三生分定。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>儘有那揮金霍玉,百計千方,圖謀成就的,到底却捉個空。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.一任;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
聽憑。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元無名氏『九世同居』第二折:“與我請箇明師,立一箇義學,但鄕中人家孩兒,儘他來讀書。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『西遊記』第十六回:“其餘管他,儘他燒去。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸孔尙任『桃花扇·寄扇』:“那時錦片前程,儘俺受用。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭沫若『洪波曲』第三章四:“假如我不回去,三廳就盡它虛懸在那兒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.一味;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
老是。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『兒女英雄傳』第十五回:“褚大娘子道:‘二叔怎的儘喝酒,也不用些菜?’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『老殘遊記』第六回:“那張二禿子也是個不知利害的人,聽得高興,儘往下問。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>劉大白『小鳥』詩之一:“小鳥,你何不一飛沖天?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 盡在屋角簷頭,噪些甚么呢?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.盡先。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>讓某些人或事物占先。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸李漁『蜃中樓·耳卜』:“你也替我留心,我也替你著意。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>遇著一個儘了自家,遇著兩個就替朋友作伐。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>老舍『駱駝祥子』十六:“她們得工作,得先盡著老的少的吃飽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.甚;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
很。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元劉祁『歸潛志』卷十三:“司馬君實則論其失而取其長,爲作補傳。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>而程伊川則以爲其議論儘高,有荀、揚道不到處。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『二刻拍案驚奇』卷十五:“那江老兒名溶、是個老實忠厚的人,生意儘好,家道將就過得。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸張泰來『江西詩社宗派圖錄·陳師道』:“後山詩恁底深,他資質儘高,不知如何肯去學山谷?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.倒,却;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
竟然。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元石君寶『秋胡戲妻』第二折:“他有一個女兒喚做梅英,儘生的十分好。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元無名氏『碧桃花』第一折:“相公,這後花園儘也齊整。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.盡可,足可。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元尙仲賢『柳毅傳書』第三折:“秀才,料想我侄女兒,儘也配得你過。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元武漢臣『生金閣』第二折:“就我看,我這嘴臉,儘也看的過。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.謂力求達到最大限度。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『西遊記』第四七回:“老者道:‘來遲無物了。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>早來啊,我舍下齋僧,儘飽吃飯,熟米三升,白布一段,銅錢十文。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.猶詢問,征求。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸李漁『蜃中樓·姻阻』:“三弟,你也忒猛浪了些,是不是?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 也該儘我一聲,怎麼輕易就許?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『醒世姻緣傳』第三六回:“你娘也該有這一儘,他知道你心裏是怎麽?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●儘】