【漢語大詞典●僻行】
<P align=center>【漢語大詞典●僻行】<p><br>不正當的愛好或行爲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『韓非子·八說』:“慈母之爲弱子也,愛不可爲前。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>然而弱子有僻行,使之隨師,有惡病,使之事醫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>太平天國洪仁玕『軍次實錄』:“詩家多大話,讀者喜荒唐;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
花柳輕浮句,偏私淺嫩腸。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>薰陶成僻行,習慣變庸常。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>學業精於擇,勉哉性理章。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]