【漢語大詞典●僵踣】
<P align=center>【漢語大詞典●僵踣】<p><br>1.倒斃。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>亦指倒斃的野獸屍體。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『文選·張協<七命>』:“殞胔掛山,僵踣掩澤。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>李善注:“『周禮』注曰:四足死者曰胔。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『爾雅』曰:僵,仆也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>呂延濟注:“僵踣,斃也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>楊篤生『新湖南』第三篇:“而吾國民則如中蠱毒,臟腑蝕盡,終必死亡;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
如遇鬼妻,精髓日枯,立見僵踣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.跌倒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐元稹『將進酒』詩:“陽爲僵踣主父前,主父不知加妾鞭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『資治通鑑·唐穆宗長慶四年』:“上視朝每晏,戊辰,日絶高尙未坐,百官班於紫宸門外,老病幾至僵踣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋葉適『劉靖君墓志銘』:“父死,伯不弔,疑將祔於祖。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>一夕,轝其柩他山,哀呼僵踣,幾不活者數焉,遂羸毀終身。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]