豐碩 發表於 2013-1-27 01:14:11

【漢語大詞典●僑】

<P align=center>【漢語大詞典●僑】<p><br>
①[qiáoㄑㄧㄠˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』巨嬌切,平宵,群。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“僑”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.高。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.寄居異鄕。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋鮑照『擬行路難』詩之十四:“我初辭家從軍僑,榮志溢氣干雲霄。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋吳曾『能改齋漫錄·辨誤』:“故范傳正所作李白碑,以白‘其先隴西成紀人,涼武昭王九代之孫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>隋末流離,神龍初,潛還廣漢,因僑爲郡人。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸吳偉業『過錦樹林玉京道人墓』:“<玉京道人>年十八,僑虎邱之山塘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.今亦指在外國居住。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>徐特立『關於新文字與掃盲問題』:“只費幾個月工夫,就將成萬的僑蘇華人的文盲變爲知識者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指僑民。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:華僑;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
外僑。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.同“喬”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>裝假;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
做作。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“僑裝”、“僑鄙”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.通“趫”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“僑躆”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●僑】