豐碩 發表於 2013-1-27 00:36:31

【漢語大詞典●僚】

<P align=center>【漢語大詞典●僚】<p><br>
①[liáoㄌㄧㄠˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』落蕭切,平蕭,來。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』力小切,上小,來。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.官吏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·皋陶謨』:“百僚師師,百工惟時。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“僚、工皆官也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語九』:“令鼓人各復其所,非僚勿從。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“僚,官也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>僚,一本作“寮”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢揚雄『法言·重黎』:“或問:‘南正重司天,北正黎司地,今何僚也?’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李軌注:“僚,官也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王讜『唐語林·補遺四』:“御史臺三院:一曰臺院,其僚曰侍御史,衆呼爲端公。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.古代一種服苦役的官奴。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公七年』:“故王臣公,公臣大夫,大夫臣士,士臣皁,皁臣輿,輿臣隸,隸臣僚,僚臣僕,僕臣臺。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸兪正燮『癸巳類稿·仆臣台義』:“僚,勞也,入罪隸而任勞者,其分益下,若今充當苦差。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.朋輩;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
同官。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公十一年』:“泉丘人有女,夢以其帷幕孟氏之廟,遂奔僖子,其僚從之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“隣女爲僚友者隨而奔僖子。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儀禮·士冠禮』“主人戒賓”鄭玄注:“賓,主人之僚友。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐賈公彦疏:“同官爲僚。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>蒲州梆子『歸宗圖』第二場:“薛猛:‘僚兄,我家之事,難道你還不知?’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指春秋時楚國勇士熊宜僚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>因其居於市南,故又稱市南宜僚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『莊子·徐無鬼』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『送高閑上人序』:“僚之於丸,秋之於弈,伯倫之於酒,樂之終身不厭,奚暇外慕?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸龔自珍『明良論』四:“庖丁之解牛,伯牙之操琴,羿之發羽,僚之弄丸,古之所謂神技也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“僚志”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>春秋魯有僚柤。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『左傳·昭公二十五年』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
僚②[liǎoㄌㄧㄠˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』朗鳥切,上筱,來。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
美好貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·陳風·月出』:“月出皎兮,佼人僚兮,舒窈糾兮,勞心悄兮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“僚,好貌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“謂其形貌好,言色美,身復美也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
僚③[lǎoㄌㄠˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』魯皓切,上皓,來。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
魏晉以來對分布於今四川、陝西、貴州、云南、廣西、湖南、廣東等省(區)部分少數民族的泛稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>范文瀾蔡美彪等『中國通史』第三編第二章第一節:“六二六年,益州地方官奏稱僚人反叛,請發兵進攻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●僚】