【漢語大詞典●傾墜】
<P align=center>【漢語大詞典●傾墜】<p><br>陷落;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
倒塌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·知止』:“夫筴奔而不止者,尠不傾墜;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
淩波而無休者,希不沈溺。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐白居易『大水』詩:“閭閻半飄蕩,城堞多傾墜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>明王廷相『愼言·乾運』:“山石之欹側,古地之曾傾墜也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
山有壑谷,水道之蕩而日下也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]