豐碩 發表於 2013-1-26 23:32:21

【漢語大詞典●傾側】

<P align=center>【漢語大詞典●傾側】<p><br>
亦作“傾仄”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.偏斜,傾斜。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢嚴忌『哀時命』:“肩傾側而不容兮,固陿腹而不得息。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『虎牙行』:“洞庭揚波江、漢迴,虎牙、銅柱皆傾側。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『朱子語類』卷六:“人坐久,必傾側。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>胡鄂公『北方實錄』:“車廂受彈傾仄,傷戈什哈一人,懷芝受震昏仆於地。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>沙汀『淘金記』二:“<他>把上身傾側出去,爲酒漲紅的眼睛泛著熱情。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.指偏離。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·外儲說左下』:“然方公之獄治臣也,公傾側法令,先後臣以言,欲臣之免也甚,而臣知之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.指行爲邪僻不正。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·成相』:“讒人罔極,險陂傾側此之疑。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·蕭望之傳』:“恭、顯又時傾仄見詘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“言其不能持正,故議論大事見詘於天子也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>仄,古側字。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏阮籍『詠懷』:“焉知傾側士,一旦不可持。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·王湛傳』:“國寳少無士操,不修廉隅。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>婦父謝安惡其傾側,每抑而不用。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.搖擺不定。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·議兵』:“事小敵毳,則偸可用也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
事大敵堅,則渙焉離耳。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>若飛鳥然,傾側反覆無日,是亡國之兵也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.崎嶇不平。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·晁錯傳』:“上下山陂,出入溪澗,中國之馬弗與也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
險道傾仄,且馳且射,中國之騎弗與也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李德裕『幽州紀聖功碑銘』:“險道傾仄,且馳且射,胡兵所以無敵也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.隨順;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
依附。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·要略』:“誠喩至意,則有以傾側偃仰世俗之間,而無傷乎讒賊螫毒者也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·程器』:“潘嶽詭譸於湣、懷,陸機傾仄於賈、郭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『魏書·鄭羲傳』:“子嚴祖……輕躁薄行,不修士業,傾側勢家,乾沒榮利,閨門穢亂,聲滿天下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.困頓,顛沛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·陳丞相世家贊』:“陳丞相平……傾側擾攘楚、魏之閒,卒歸高帝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·班彪傳論』:“班彪以通儒上才,傾側危亂之閒,行不踰方,言不失正,仕不急進,貞不違人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉陸機『豪士賦序』:“傾側顛沛,僅以自全。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋顏延之『還至梁城作』詩:“振策睠東路,傾側不及群。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.指社會動蕩不安。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元高士談『秋興』詩:“乾坤尙傾仄,吾敢歎淹留!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.覆滅;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
敗亡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋書·傅亮傳』:“禍福之具,內外充斥,陵九折於邛僰,泛衝波於呂梁,傾側成於俄頃,性命哀而莫救。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『魏書·任城王傳』:“面背不同,事涉欺佞,非所謂論道之德,更失國士之體,或有傾側,當由公輩佞臣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.倒塌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·地震』:“後聞某處井傾仄,不可汲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●傾側】