豐碩 發表於 2013-1-26 22:30:22

【漢語大詞典●傷弓之鳥】

<P align=center>【漢語大詞典●傷弓之鳥】<p><br>
受過箭傷的鳥。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>比喩經過禍患、心有余悸的人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>典出『戰國策·楚策四』:“雁從東方來,更羸以虛發而下之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魏王曰:‘然則射可至此乎?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>更羸曰:‘此孽也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王曰:‘先生何以知之?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>對曰:‘其飛徐而鳴悲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>飛徐者,故瘡痛也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
鳴悲者,久失群也,故瘡未息而驚心未去也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·苻生載記』:“傷弓之鳥,落於虛發。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『京本通俗小說·碾玉觀音』:“傷弓之鳥不敢攬事,且低著頭,只顧走。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>趙本夫『賣驢』:“此時,孫三老漢猶如‘傷弓之鳥,落於虛發’,經不得一點風吹草動了!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●傷弓之鳥】