豐碩 發表於 2013-1-26 00:58:13

【漢語大詞典●傑黠】

<P align=center>【漢語大詞典●傑黠】<p><br>
1.凶猛而狡詐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>傑,通“桀”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『北史·韓褒傳』:“<襃>乃悉召傑黠少年素爲鄕里患者,置爲主帥,分其地界,有盜發而不獲者,以故縱論。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.聰明,狡猾。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『詠雪贈張籍』:“水官夸傑黠,木氣怯肧胎。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●傑黠】