豐碩 發表於 2013-1-25 23:20:14

【漢語大詞典●偉】

<P align=center>【漢語大詞典●偉】<p><br>
①[wěiㄨㄟˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』於鬼切,上尾,云。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“偉”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.奇異。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·任法』:“無偉服,無奇行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>尹知章注:“偉服奇行,皆過越法制者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·留侯世家』:“四人者從太子,年皆八十有餘,鬚眉皓白,衣冠甚偉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·詔策』:“魏文帝下詔,辭義多偉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.偉大;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
卓越。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·大宗師』:“俄而子輿有病,子祀往問之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曰:‘偉哉夫造物者,將以予爲此拘拘也!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>成玄英疏:“偉,大也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『祭柳子厚文』:“富貴無能,磨滅誰記?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 子之自著,表表愈偉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陳毅『哭葉軍長希夷同志』詩:“江漢功更偉,一戰安眾黎。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.壯大;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
盛大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·耿秉傳』:“有偉體,腰帶八圍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐王勃『滕王閣序』:“臨別贈言,幸承恩於偉餞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>登高作賦,是所望於群公。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.認爲奇異;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
認爲出色;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
崇敬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『東觀漢記·敬隱宋皇后傳』:“外家出過於道南,聞有兒啼聲,憐之,因往就視。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有飛鳥紆翼覆之,沙石滿其口,鼻能喘。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>心怪偉之,以有神靈,遂取而持歸養。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢應劭『風俗通·十反』:“叔方雅有高問,遠近偉之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·盧承慶傳』:“貞觀初,爲秦州參軍,入奏軍事,太宗偉其辯,擢考功員外郞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸姚鼐『張逸園家傳』:“君亡久矣,人方思之,不能忘也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>然余尤偉君杖內監僧及不爲傅忠勇曲論民田事,爲有古人剛毅之風。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢代有偉璋。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見四部備要本『後漢書·蔡邕傳』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●偉】