【漢語大詞典●停鞭】
<P align=center>【漢語大詞典●停鞭】<p><br>謂駐足。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐高適『別孫訢』詩:“屈指論前事,停鞭惜舊遊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>章炳麟『獄中聞湘人某被捕有感』詩:“藉君好頸子,來者一停鞭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]