【漢語大詞典●倌】
<P align=center>【漢語大詞典●倌】<p><br>①[ɡuānㄍㄨㄢ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
[『廣韻』古丸切,平桓,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
[『廣韻』古患切,去諫,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
1.古代主管駕車的小臣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『說文·人部』:“倌,小臣也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『廣韻·去諫』:“倌,主駕官也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸孫枝蔚『牛饑紀事二十二韻』:“光輝經故路,赫奕掌前倌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>參見“倌人”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.見“倌人”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
3.農村中專管飼養某些家畜的人員。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>馮德英『苦菜花』第二章:“姜永泉昨天還是看牛倌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>柯岩『紅領巾的歌·爸爸的客人』:“可不,你是豬倌我牛倌……”
4.舊時稱茶酒食鋪及磨坊等處的服務工。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>如堂倌、磨倌等。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]