豐碩 發表於 2013-1-25 01:26:26

【漢語大詞典●倫】

<P align=center>【漢語大詞典●倫】<p><br>
①[lúnㄌㄨㄣˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』力迍切,平諄,來。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“倫”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.輩;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
類。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語四』:“且臣之倫,箕鄭、胥嬰、先都在。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·曲禮下』:“儗人必於其倫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“倫,猶類也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·儒林列傳』:“如田子方、段干木、吳起、禽滑釐之屬,皆受業於子夏之倫,爲王者師。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『進學解』:“絶類離倫,優入聖域。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>聞一多『女神之時代精神』:“不是這位詩人獨有的,乃是有生之倫,尤其是靑年們所同有的。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.引申爲相類;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
等比。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏曹植『學官頌』:“德倫三五,配皇作烈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋嶽珂『桯史·館娃浯溪』:“二地出處本不倫,筆力到處,便覺夫差、肅宗無所逃罪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>康有爲『大同書』戊部第一章:“暴殄天物之罪,豈有倫哉!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.條理,順序。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『逸周書·寶典』:“悌乃知序,序乃倫;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
倫不騰上,上乃不崩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『進洪范傳表』:“臣聞天下之物,小大有彛,後先有倫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋洪邁『夷堅三志·吳仲權郞中』:“遠近厚薄,粲然有倫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指順其理,使之條理化。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·考工記·弓人』:“析幹必倫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“順其理也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明何景明『古樂府敘例』:“今姑倫其辭,其辭倫而音聲亦各自見矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.道理,義理。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·洪范』:“我不知其彛倫攸敘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·祭統』:“夫祭有十倫焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“倫,義也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·精神訓』:“終始若環,莫得其倫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“倫,道也,理也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.專指人與人之間的道德關系。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·微子』:“欲潔其身,而亂大倫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·公孫丑下』:“內則父子,外則君臣,人之大倫也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『謝自然詩』:“人生有常理,男女各有倫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“人倫”、“五倫”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.首領。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孔子家語·入官』:“邇臣便僻者,群僕之倫也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王肅注:“倫,紀也,爲衆之紀。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.通“掄”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>選擇。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“倫黨”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐有倫元慶。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『通志·氏族四』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●倫】