豐碩 發表於 2013-1-24 23:59:40

【漢語大詞典●倏忽】

<P align=center>【漢語大詞典●倏忽】<p><br>
亦作“倐忽”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.頃刻。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指極短的時間。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·楚策四』:“<黃雀>晝遊乎茂樹,夕調乎酸醎,倏忽之間,墜於公子之手。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·脩務訓』:“且夫精神滑淖纖微,倏忽變化,與物推移。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元湯式『天香引·友人客寄南閩情緣婘戀代書此適意云』曲之五:“好光景須臾,美姻緣倏忽,熱恩愛逡巡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊沫『靑春之歌』第二部第三四章:“他走進一條小胡同里,倏忽不見了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.形容時間迅速流逝。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『百憂集行』:“即今倏忽已五十,坐臥只多少行立。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉適『贈祈雨妙闍黎』詩:“雨慳水澁從季秋,倏忽春半河斷流。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『初刻拍案驚奇』卷二四:“父母愛惜他眞個如珠似玉,倏忽已是十九歲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸孫枝蔚『憶昔篇寄示燕穀儀三子』:“倐忽二十餘,海水桑田瀉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.形容行動急速。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『魏書·高閭傳』:“是以古人伐北方,攘其侵掠而已。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>歷代爲邊患者,良以倏忽無常故也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王讜『唐語林·補遺一』:“技女自繩端躡足而上,往來倐忽,望若飛仙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸紀昀『閱微草堂筆記·灤陽消夏錄三』:“林中有黑氣數團,往來倏忽,夜行者遇之輒迷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●倏忽】