豐碩 發表於 2013-1-24 00:33:48

【漢語大詞典●倚門】

<P align=center>【漢語大詞典●倚門】<p><br>
1.『戰國策·齊策六』:“王孫賈年十五,事閔王。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王出走,失王之處。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其母曰:‘女朝出而晩來,則吾倚門而望;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
女暮出而不還,則吾倚閭而望。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后因以“倚門”或“倚閭”謂父母望子歸來之心殷切。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐張說『嶽州別姚司馬紹之制許歸侍』詩:“天從扇枕願,人遂倚門情。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『移明州乞至京迎侍赴任狀』:“竊計臣老母之心,聞臣而來,倚門之望,固已深切。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸錢謙益『母劉氏仍前贈制』:“古之賢母,望倚門而辭伏劍者,無不教其子以作忠也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.靠著門。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐溫庭筠『菩薩蠻』詞:“時節欲黃昏,無憀獨倚門。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蔡絛『鐵圍山叢談』卷一:“輦下市肆有丐者不得乞,因倚門大駡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸嚴有禧『漱華隨筆·翁蓼野』:“<蓼野兄弟>流離楚粵間,其伯姉遣人要歸,倚門哭之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.舊指妓女接客。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸唐孫華『維揚舟中作』詩之二:“空谷未聞傾國貌,褰帷都作倚門妝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸汪中『經舊苑吊馬守眞文』:“婉孌倚門之笑,綢繆鼓瑟之娛,諒非得已。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“倚門賣笑”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●倚門】