豐碩 發表於 2013-1-23 23:46:59

【漢語大詞典●倖】

<P align=center>【漢語大詞典●倖】<p><br>
①[xìnɡㄒㄧㄥˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』胡耿切,上耿,匣。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.希圖得到非分的財物或功名利祿等。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『默觚下·治篇十六』:“倖人之有者害,居人之功者敗,無實而享顯者殆。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.僥幸,因偶然的機會獲得成功。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·詭使』:“今守度奉量之士欲以忠嬰上而不得見,巧言利辭行姦軌以倖偸世者數御。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陳奇猷集解:“謂以僥倖而偸欺於世也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸戴名世『命說』:“雖其術之工者往往多騐,而吾謂其皆出於倖中,不可謂之知命。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.親幸;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
寵愛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·黃香傳』:“在位多所薦達,寵遇甚盛,議者譏其過倖。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋書·恩幸傳序』:“既而恩以倖生,信由恩固,無可憚之姿,有易親之色。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸吳下阿蒙『斷袖篇·兩寵童』:“一士夫位已顯矣,不近女色,專倖狡童。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指受帝王親幸寵愛的佞人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·桓帝紀贊』:“政移五倖,刑淫三獄。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李賢注:“倖,佞也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·李至遠傳』:“忤貴倖,外遷,久乃歷司勳,吏部員外郞中。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『明史·佞倖傳序』:“嬖倖釀亂,幾與昏庸失道之主同其蒙蔽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.舊指男子的情愛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋秦觀『蘇子瞻記江南所題詩本不全余嘗見之今以補子瞻之遺』之二:“晞草露如郞倖薄,亂花飛似妾情多。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“薄倖”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.牽系。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·張衡〈思玄賦〉』:“毋緜攣以倖己兮,思百憂以自疹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>舊注:“緜攣,係貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>倖,引也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.不顧而去貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇舜欽『答杜公書』:“日月可惜,功名易隳,處雖爲難,退亦未易。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>今雖能倖然引去,無補於時,亦安足以爲嘉事!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.慶幸,引以爲樂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“倖災樂禍”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●倖】