豐碩 發表於 2013-1-23 23:36:34

【漢語大詞典●倩】

<P align=center>【漢語大詞典●倩】<p><br>
①[qiànㄑㄧㄢˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』倉甸切,去霰,淸。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.笑靨美好貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·衛風·碩人』:“巧笑倩兮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“倩,好口輔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“以言巧笑之狀。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·情采』:“夫鉛黛所以飾容,而盼倩生於淑姿。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.泛指姿容美好。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋梅堯臣『五倩篇』詩:“倩然五蛾眉,妙曲動金絃。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明梁辰魚『浣紗記·迎施』:“娘行聰俊還嬌倩,勝江東萬馬千兵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“倩影”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.古時男子的美稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『說文·人部』:“倩,人美字也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>段玉裁注:“倩,猶甫也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『穀梁傳』:‘父(甫)猶傅也,男子之美稱也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>男子之字稱甫者,儀甫嘉甫是;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
有稱倩者,蕭長倩東方曼倩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·朱邑傳』:“昔陳平雖賢,須魏倩而後進;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
韓信雖奇,賴蕭公(蕭何)而後信。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“蘇林曰:‘魏無知也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>師古曰:‘倩,士之美稱。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋梅堯臣『過山陽水陸院智洪上人房』詩:“遺墨悲蘇倩,高情想遁林。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>原注:“有蘇子美墨蹟。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.通“淒”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>疾速。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“倩浰”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
倩②[qìnɡㄑㄧㄥˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』七政切,去勁,淸。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.女婿。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·扁鵲倉公列傳』:“黃氏諸倩見建(宋建)家京下方石,即弄之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>裴駰集解:“徐廣曰:‘倩者,女壻也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>駰案:『方言』曰‘東齊之閒,壻謂之倩。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明楊基『懷萬郞中伯玉』詩:“倩可承家如有子,俸能供祭勝無官。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>又妹婿、侄婿亦可稱妹倩、侄倩。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸龔煒『巢林筆談續編』卷下:“妹倩嚴效羲曾有西湖之遊,招予同往。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.請;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
懇求。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢王褒『僮約』:“蜀郡王子淵以事到煎上寡婦楊惠舍,有一奴名便了,倩行酤酒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋姜夔『月下笛』詞:“多情須倩梁間燕,問吟袖、弓腰在否?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸沈復『浮生六記·坎坷記愁』:“啓堂弟曾向隣婦借貸,倩芸作保,現追索甚急。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.倚近,挨近。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明沈仕『懶畫眉·幽會』套曲:“嬌癡性,恰纔相迓還相倩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明梁辰魚『駐云飛·風情』曲之二:“乍遇情不定,笑把身相倩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●倩】