豐碩 發表於 2013-1-23 22:30:07

【漢語大詞典●侵軼】

<P align=center>【漢語大詞典●侵軼】<p><br>
亦作“侵佚”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.侵犯襲擊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·隱公九年』:“北戎侵鄭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭伯禦之,患戎師,曰:‘彼徒我車,懼其侵軼我也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“軼,突也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·南匈奴傳論』:“自是匈奴得志,狼心復生,乘閒侵佚,害流傍境。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『明代食兵二政錄敘』:“雖有北韃南倭之侵軼,兵不致亡也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>吳晗『燈下集·陣圖和宋遼戰爭』:“若捍御不及,即有侵軼之患。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.謂越權行事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐元稹『告畬三陽神文』:“農勸事時,賞信罰必。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>市無欺奪,吏不侵軼。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸端方『請改定官制以爲立憲預備折』:“如此則部臣疆吏於其權限內應行之事,無所用其推諉;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
於其權限外侵軼之事,無所施其阻撓。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>梁啟超『各國憲法異同論』:“行政、立法、司法,三權鼎立,不相侵軼。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●侵軼】