豐碩 發表於 2013-1-23 20:16:19

【漢語大詞典●促】

<P align=center>【漢語大詞典●促】<p><br>
①[cùㄘㄨˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』七玉切,入燭,淸。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“戚”的被通假字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.靠近,迫近。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『說文·人部』:“促,迫也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『古詩十九首·東城高且長』:“音響一何悲,絃急知柱促。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『醒世姻緣傳』第三五回:“有幾畝墳地與一個劉鄕宦的地相隣,他把樹都在自己地上促邊促岸的種了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“促坐”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.短促;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
短。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉司馬彪『贈山濤』詩:“感彼孔聖歎,哀此年命促。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐柳宗元『封建論』:“或者又曰:‘夏商周漢封建而延,秦郡邑而促。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>尤非所謂知理者也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸王夫之『冬遇』詩:“三壽同修促,二見息肥臒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.縮短。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·廣譬』:“大川不能促其涯以適速濟之情,五嶽不能削其峻以副陟者之欲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元鄭光祖『周公攝政』第一折:“把吾皇壽考增,寧可促微臣老性命。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指蹙,皺。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元無名氏『鴛鴦被』第三折:“他促眉生巧計,開口討便宜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.狹小;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
狹窄。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·酈炎傳』:“大道夷且長,窘路狹且促。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南史·王瑩傳』:“<王瑩>既爲公,須開黃閣,宅前促,欲買南隣朱侃半宅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.速,趕快。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏曹操『封功臣令』:“其促定功行封。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·寒朗傳』:“帝怒駡曰:‘吏持兩端,促提下。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·宣帝紀』:“帝曰:‘達無信義,此其相疑之時也,當及其未定促決之。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.急;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
緊迫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南史·謝裕傳』:“食未辦,而景仁爲玄所召,玄性促,俄頃間騎詔續至。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸吳蘭修『黃竹子傳』:“抵暮,留生曰:‘胡麻飯熟,願阮郞無促歸也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魯迅『書信集·致李小峰』:“倘那限期是沒有這么促的,即希通知。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.猝。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>突然,驟然。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·素秋』:“駭異間,素秋促入,慘然曰:‘兄弟何所隔閡?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 所以然者,非避兄也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·成仙』:“周詰得其故,大怒曰:‘黃家牧豬奴,何敢爾!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 其先世爲大父服役;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
促得志,乃無人耶!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.窘迫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢桓寬『鹽鐵論·國疾』:“是以民年急而歲促。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸黃宗羲『餘姚至省下路程沿革記』:“然而民生愈促,樸略變爲智巧,是則非三江疊堰之所能限也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.推動;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
催促。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·宣帝紀』:“達與魏興太守申儀有隙,亮欲促其事,乃遣郭模詐降,過儀,因漏泄其謀。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋周邦彦『早梅芳近·別恨』詞:“去難留,話未了。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>早促登長道。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛澤東『新民主主義的憲政』:“因爲不進,就要促。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>因爲進得慢,就要促。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●促】