【漢語大詞典●保親】
<P align=center>【漢語大詞典●保親】<p><br>做媒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>元關漢卿『玉鏡台』第二折:“保親的堪信憑,搭配的兩下裏相應。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>元關漢卿『救風塵』第一折:“[正旦云]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>我正來與你保親。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>[外旦云]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>你保誰?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG> [正旦云]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>我保安秀才。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>[外旦云]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>我嫁了安秀才呵,一對兒好打蓮花落。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>明湯式『一枝花·勸妓女從良』套曲:“明放著玉鏡臺主婚,金花誥保親,不願從良的也算得個蠢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]