豐碩 發表於 2013-1-23 11:18:17

【漢語大詞典●修】

<P align=center>【漢語大詞典●修】<p><br>
①[xiūㄒㄧㄡ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』息流切,平尤,心。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“俢”的今字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.修飾;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
裝飾。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·九歌·湘君』:“美要眇兮宜修,沛吾乘兮桂舟。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王逸注:“修,飾也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>言二女之貌,要眇而好,又宜修飾也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.整修;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
修理。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·禹貢』:“既修太原,至於嶽陽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.特指剪或削,使整齊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>老舍『四世同堂』四十:“一棵松樹修直了才能成爲棟梁。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.興建;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
建造。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『武王伐紂平話』卷上:“朕欲於宮內修臺一所,高三百尺,上蓋百間閣子,下修千間屋宇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『七國春秋平話』卷上:“帝從奏,令人修淩煙閣,圖孫子於其上。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陳少白『興中會革命史要』一:“<何啟>很不願意得到他妻的遺產,所以就代他捐產興學,修了一個醫院。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.學習;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
培養。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·學記』:“故君子之於學也,藏焉,修焉,息焉,遊焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“修,習也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·和熹鄧皇后紀』:“帝知后勞心曲體,歎曰:‘修德之修勞,乃如是乎!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>巴金『家』六:“在中學里他是一個成績優良的學生,四年課程修滿畢業的時候又名列第一。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.特指修行,指學佛或學道,行善積德。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐寒山『詩』之二六八:“今日懇懇修,願與佛相遇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『古今小說·閑云庵阮三償冤債』:“今生恁般富貴,也是前世布施上修來的。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如今再修去時,那一世還你榮華受用。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>茅盾『陀螺』:“進尼姑庵是打算修修來世,只要能念阿彌陀佛就什么都成。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.實行,從事某種活動。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·晉語五』:“晉爲盟主,而不修天罰,將懼及焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“修,行也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·食貨志』:“雞豚狗彘毋失其時,女修蠶織,則五十可以衣帛,七十可以食肉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋吳曾『能改齋漫錄』卷十三:“時薛適以汾州司戶,爲京西漕司帳官,往修謁,典賓請致參。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>又參見“修貢”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.編纂;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
撰寫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『隋書·儒林傳·劉焯傳』:“<焯>與著作郞王劭同修國史,兼參議律曆。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『古今小說·吳保安棄家贖友』:“乃修書一封,特遣人馳送於仲翔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魯迅『墳·摩羅詩力說』:“顧失常之事,不能絕於人間,即中國『春秋』,修自聖人之手者,類此之事,且數數見。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.設;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
置備。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·周語中』:“選其馨香,潔其酒醴,品其百籩,修其簠簋……體解節折而共飲食之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“修,備也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·先己』:“於是乎處不重席,食不貳味,琴瑟不張,鍾鼓不修。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“修,設。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.循;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
遵循。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·九守』:“修名而督實,按實而定名。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『商君書·定分』:“遇民不修法,則問法官,法官即以法之罪告之,民即以法官之言正告之吏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.儆戒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·魯語下』:“吾冀而朝夕修我曰:‘必無廢先人。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“修,儆也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·周語上』:“故天子聽政,使公卿至於列士獻詩,瞽獻曲,史獻書,師箴,瞍賦,矇誦,百工諫,庶人傳語,近臣盡規,親戚補察,瞽、史教誨,耆、艾修之,而後王斟酌焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.長;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
高。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指空間距離大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·六月』:“四牡修廣,其大有顒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“修,長。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>修,一本作“脩”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『縣齋有懷』詩:“寒空聳危闕,曉色曜修架。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.長;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
高。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指時間久。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸袁枚『新齊諧·江軼林』:“修短,數也,不論有罪無罪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.善;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
美好。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢張衡『思玄賦』:“伊中情之信修兮,慕古人之貞節。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“修名”、“修態”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.指賢人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·雜文』:“贊曰:偉矣前修,學堅多飽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.整飭,有條不紊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『南史·張齊傳』:“齊手不知書,目不識字,在郡淸整,吏事甚修。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉適『宜人鄭氏墓志銘』:“家法不教而嚴,家政不慮而修。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
17.謂淸理前事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·哀公元年』:“及夫差克越,乃修先君之怨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·萬石張叔列傳』:“天子修吳楚時功,乃封不疑爲塞侯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸梁紹壬『兩般秋雨盦隨筆·趙秋谷』:“趙宮贊,本與阮亭有隙,罷職後,益修憾焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
18.休整;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
休養。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢袁康『越絕書·請糴內傳』:“且越王有智臣曰范蠡,勇而善謀,將修士卒,飾戰具,以伺吾間也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“修養”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
19.月在丙稱修。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『爾雅·釋天』:“月在甲曰畢,在乙曰橘,在丙曰修。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“月陽”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
20.古代音樂名詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂只有鍾鼓之音而不伴以歌唱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『爾雅·釋樂』:“徒鼓鐘謂之修,徒鼓磬謂之寋(蹇)。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
21.通“脩”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>本指干肉,借指致送師長的酬金。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“修金”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
22.通“羞”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>進獻。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·天地』:“孝子操藥以修慈父,其色燋然。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孫詒讓『劄迻』卷五:“修與羞通……『爾雅·釋詁』云:‘羞,進也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸陳康祺『郞潛紀聞』十二卷:“小臣受恩深重,虔修土産微物,表文叩賀天喜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
23.通“滫”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>溲淘,淘洗。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦指經調和而成的柔滑的食品。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
24.通“卣”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古代酒器。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
25.通“條”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·高惠高后文功臣表』有修侯周亞夫,顏師古注:“修讀曰條。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·周亞夫傳』作“條侯”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
26.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●修】