【漢語大詞典●侍間】
<P align=center>【漢語大詞典●侍間】<p><br>謂等到有單獨進言的機會。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>侍,通“待”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『漢書·季布傳』:“滕公心知朱家大俠,意布匿其所,乃許諾。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>侍間,果言如朱家指。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>顏師古注:“間,謂事務之隙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『史記·季布列傳』作“待閒”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]