豐碩 發表於 2013-1-22 15:11:37

【漢語大詞典●侍從】

<P align=center>【漢語大詞典●侍從】<p><br>
1.隨侍帝王或尊長左右。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·史丹傳』:“自元帝爲太子時,丹以父高任爲中庶子,侍從十餘年。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孔叢子·記義』:“宰予對曰:‘自臣侍從夫子以來,竊見其言不離道,動不違仁。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏吳質『答魏太子箋』:“陳、徐、劉、應,才學所著,誠如來命,惜其不遂,可爲痛切。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>凡此數子,於雍容侍從,實其人也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐元稹『進馬狀』:“右臣竊聞道路相傳,車駕欲蹔遊幸溫湯,未知虛實者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>臣職居守土,侍從無因。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.隨從伺候之人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢趙曄『吳越春秋·勾踐陰謀外傳』:“錡爲侍從,聽人主也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『武王伐紂平話』卷上:“至晩,蘇護叫侍從與女子梳粧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸昭槤『嘯亭雜錄·嶽靑天』:“嘗與客共談,指其侍從曰:‘若輩惟可令其灑掃趨走,烹茶吸煙而已。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>巴金『將軍』:“沒有汽車、馬車,沒有侍從,沒有府邸的將軍,這算是什么將軍呢?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.宋代稱翰林學士、給事中、六尙書、侍郞爲侍從。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『論役法差雇利害起請劃一狀』:“臣身爲侍從,又忝長民,不可不言。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉適『辯兵部郞官朱元晦狀』:“栗爲侍從,就其蹇淺,無以達陛下之德意志慮,示信於下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參閱宋趙昇『朝野類要·侍從』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●侍從】