【漢語大詞典●作法自弊】
<P align=center>【漢語大詞典●作法自弊】<p><br>謂自己立法反而使自己受害。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>語出『史記·商君列傳』:“<秦惠王>發吏捕商君。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>商君亡至關下,欲舍客舍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>客人不知其是商君也,曰:‘商君之法,舍人無驗者坐之。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>商君喟然歎曰:‘嗟乎!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG> 爲法之敝,一至此哉!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋莊季裕『雞肋編』卷中:“章誼宜叟侍郞有田在明州……歎其賦重。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>從兄彦武在傍曰:‘此作法自弊之過也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>亦作“作法自斃”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·余德』:“余笑起,飛一巨觥;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
酒方引滿,蝶亦颺去。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>頃之,鼓又作,兩蝶飛集余冠。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>余笑云:‘作法自斃矣。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>歐陽山『柳暗花明』一○五:“想不到這回到底是作法自斃了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]