豐碩 發表於 2013-1-21 15:25:15

【漢語大詞典●佚】

<P align=center>【漢語大詞典●佚】<p><br>
①[yìㄧˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』夷質切,入質,以。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.隱遁;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
不爲世用。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·公孫丑上』:“遺佚而不怨,阨窮而不憫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·宥坐』:“故居不隱者思不遠,身不佚者志不廣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『說文·人部』:“佚,佚民也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>段玉裁注:“『論語·微子篇』:‘逸民:伯夷叔齊虞仲夷逸朱張柳下惠少連。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>按許作‘佚民’,正字也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>作‘逸民’者假借字。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.奔逸;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
逃亡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『公羊傳·成公二年』:“<逢丑父>代頃公當左,使頃公取飲,頃公操飲而至,曰:‘革取淸者。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>頃公用是佚而不反。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢枚乘『七發』:“此兩人者,馬佚能止之,車覆能起之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孔子家語·顏回』:“魯定公問於顔回曰:‘子亦聞東野畢之善御乎?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>對曰:‘善則善矣,雖然,其馬必將佚。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·宋務光傳』:“馬困斯佚,人窮斯詐。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.指使奔逸;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
使逃亡。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·酒誥』:“群飲,汝勿佚,予其殺。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“民群聚飲酒不用上命,則汝收捕之,勿令失也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.安逸;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
安樂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『墨子·尙同中』:“夫建國設都,乃作后王君公,否用泰也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
卿大夫師長,否用佚也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·陳琳〈檄吳將校部曲文〉』:“是以大雅君子於安思危,以遠咎悔,小人臨禍懷佚,以待死亡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>張銑注:“佚,樂也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋洪適『賜趙密致仕不允詔』:“久奉祠而均佚,忽貢牘以遺榮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『聖武記』卷十四:“邀其歸路而截之,誘其近城而取之,佚能勞之,飽能饑之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.指使安逸;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
使安樂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·大宗師』:“夫大塊載我以形,勞我以生,佚我以老,息我以死,故善吾生者,乃所以善吾死也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>成玄英疏:“老既無能,暫時閒逸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『志林』卷四:“是圃之構堂,將以佚子之身也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
是堂之繪雪,將以佚子之心也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.放逸;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
恣縱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·周語下』:“若視聽不和而有震眩,則味入不精,不精則氣佚,氣佚則不和。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“味入不精美,則氣放佚,不行於身體。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉袁宏『後漢紀·章帝紀下』:“<賈逵>性佚,不修小節,當世以此譏焉,故不至大官。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·裴頠傳』:“故欲衍則速禍,情佚則怨博。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.過失;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
錯誤。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·顏延之〈赭白馬賦〉』:“車有重輪之安,馬無泛駕之佚。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>張銑注:“佚,過也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“佚罰”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.失落;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
散失。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『四庫全書總目提要·子部五一·小說家類二』“癸辛雜志”:“明商濬『稗海』所刻,以『齊東野語』之半誤作前集,以別集誤作後集,而後集、續集則全闕,又倂其自序佚之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭振鐸『取火者的逮捕序』:“他的第一部曲‘PrometheustheFireBearer’已佚,所敘爲何,非我們所能知。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“佚文”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.淫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“佚女”、“佚亂”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.通“軼”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>超越,超過。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢賈誼『新書·勸學』:“今夫子之達佚乎老聃。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·鮑照〈蕪城賦〉』:“才力雄富,士馬精妍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故能奓秦法,佚周令。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“劐『聲類』曰:‘奓,侈字也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>軼,過也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>佚與軼通。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.通“呹”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>迅疾貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·宥坐』:“若有決行之,其應佚若聲響,其赴百仞之谷不懼,似勇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王先謙集解引王念孫曰:“佚,讀爲‘呹’。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>呹,疾貌也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>言其相應之疾,若響之應聲也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.通“昳”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>美。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“佚女”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.通“佾”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古代樂舞的行列。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『古文苑·揚雄〈蜀都賦〉』:“其佚則接芬錯芳,襜袩纖延。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>章樵注:“佚,猶佾。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>行列也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>春秋有佚之孤。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『左傳·僖公三十年』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
佚②[diéㄉㄧㄝˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』徒結切,入屑,定。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.見“佚宕”、“佚蕩”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.通“迭”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>更迭;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
輪流。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·十二諸侯年表序』:“四海佚興,更爲伯主。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●佚】