【漢語大詞典●伊蒲饌】
<P align=center>【漢語大詞典●伊蒲饌】<p><br>齋供,素食。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『書言故事·釋教』:“齊供食曰伊蒲饌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸趙翼『素食招夢樓佩香小集寓齋』詩:“客中破寂賴吟明,小治伊蒲饌尙能。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>亦省作“伊蒲”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸李長祚『崶嶺上人奉母居山致書友人乞詩爲壽』詩:“伊蒲同菽水,淸淨奉慈親。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸龔自珍『與吳虹生書一』:“明日,先詣龍泉寺饌伊蒲畢,赴子瀟約。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>趙光榮『里湖紀遊』詩:“一飯飽伊蒲,行矣力須努。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>參見“伊蒲供”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]