豐碩 發表於 2013-1-21 13:29:37

【漢語大詞典●伉】

<P align=center>【漢語大詞典●伉】<p><br>
①[kànɡㄎㄤˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』苦浪切,去宕,溪。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.匹敵;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
相當。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·趙策三』:“今君不能與文信侯相伉以權,而責文信侯少禮,臣竊爲君不取也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『穀梁傳·桓公九年』:“使世子伉諸侯之禮而來朝,曹伯失正矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.擔當,承當。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·士節』:“吾聞之曰:‘養及親者,身伉其難。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>今晏子見疑,吾將以身死白之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“伉,當也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.高貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·緜』:“迺立臯門,臯門有伉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“伉,高貌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指高。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋沈括『池州新作鼓角門記』:“凡郡邑之府門必爲崇堙伉石。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.強大;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
強壯。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·亡徵』:“君不肖而側室賢,太子輕而庶子伉,官吏弱而人民桀,如此則國躁。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“伉健”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.驕縱;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
驕佚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『穀梁傳·桓公十八年』:“濼之會,不言及夫人,何也?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 以夫人之伉,弗稱數也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>范寧注:“濼之會,夫人驕伉,不可言及,故舍而弗數。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢荀悅『申鑑·政體』:“以侈爲博,以伉爲高,以濫爲通;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
遵禮謂之劬,守法謂之固,此荒國之風也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.謂致於極點。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·富國』:“仁人之用國,將脩志意,正身行,伉隆高,致忠信,期文理。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸王念孫『讀書雜志·荀子三』:“伉者極也……伉、致、期皆極也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>伉隆高,猶言致隆高。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『仲尼篇』曰:‘非致隆高也,非綦文理也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『王制篇』曰:‘致隆高,綦文理。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>皆其證矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.高尙。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“伉行”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.通“抗”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>抵擋;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
抵抗。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『戰國策·秦策一』:“<蘇秦>廷說諸侯之王,杜左右之口,天下莫之能伉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>吳師道補正:“伉、抗古字通。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢張衡『西京賦』:“猛毅髬髵,隅目高匡,威懾兕虎,莫之敢伉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·仲長統傳』:“角知者皆窮,角力者皆負,形不堪復伉,埶不足復校,乃始羈首係頸,就我之銜紲耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢有伉喜。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『姓解』卷一引『風俗通』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
伉②[ɡānɡㄍㄤ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』居郞切,平唐,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
質直;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
剛直。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢揚雄『法言·吾子』:“或問:‘君子尙辭乎?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曰:‘君子事之爲尙。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>事勝辭則伉,辭勝事則賦。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『隸釋·漢司隸校尉楊孟文石門頌』:“楗爲武陽楊君,厥字孟文,深執忠伉,數上奏請。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有司議駮,君遂執爭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋史·唐介傳』:“介爲人簡伉,以敢言見憚……神宗謂其先朝遺直,故大用之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●伉】