豐碩 發表於 2013-1-21 13:15:09

【漢語大詞典●仰】

<P align=center>【漢語大詞典●仰】<p><br>
①[yǎnɡㄧㄤˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』魚兩切,上養,疑。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“佒”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“卬”的今字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.抬頭,臉向上。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·擊辭上』:“仰以觀於天文,俯以察於地理。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國志·魏志·文德郭皇后傳』“葬首陽陵西”裴松之注引三國魏王沈『魏書』載『哀策』:“哀子皇帝叡……叩心擗踴,號咷仰訴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『遊惠山』詩之一:“俯窺松桂影,仰見鴻鶴翔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第一○三回:“<黃達>仰昂著臉,背叉著手,擺進來。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>巴金『寒夜』二四:“他略略仰起頭看母親,然后點頭說:‘我知道,你放心。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.泛指對上。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏楊衒之『洛陽伽藍記·平等寺』:“自惟寡薄,本枝疎遠,豈宜仰異天情,俯乖民望。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『賀冊尊號表』:“陛下仰稽乾符,俯順人志。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.指物體面朝著上方。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏賈思勰『齊民要術·種穀』:“春若遇旱,秋耕之地得仰壟待雨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>葉聖陶『城中·前途』:“那封信已被送進郵筒里,仰躺著等待著它旅行的同伴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指把覆合著的物體翻過來,使底部朝上。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐張鷟『朝野僉載』卷二:“粲乃驅男女大小仰一大銅鐘,可二百石,煮人肉以餧賊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.上溯,追溯。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉干寶『搜神記序』:“仰述千載之前,記殊俗之表,綴片言於殘闕,訪行事於故老。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北齊顏之推『顏氏家訓·誡兵』:“吾既羸薄,仰惟前代,故寘心於此,子孫誌之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元辛文房『唐才子傳·序』:“端足以仰緒先塵,俯謝來世。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.敬慕;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
仰望。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢張衡『思玄賦』:“仰先哲之玄訓兮,雖彌高而弗違。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·韓愈傳贊』:“自愈沒,其言大行,學者仰之如泰山、北斗云。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·呂無病』:“邑有王天官女新寡,來求婚……媒道其美,宗族仰其勢,共慫恿之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“仰人眉睫”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.舊時書信或公文中的敬詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>多用於下對上。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋歐陽修『與韓忠獻王書(治平年)』:“仰煩台慈,特賜慰卹,豈任衰感之至。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『花月痕』第四六回:“臣梅山奏,爲應詔直陳、仰祈聖鑑事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.舊時下行公文用語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表命令。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『北齊書·孝昭帝紀』:“詔曰:‘但二王三恪,舊說不同,可議定是非,列名條奏,其禮儀體式亦仰議之。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『舊唐書·宣宗紀』:“官健有莊田戶籍者,仰州縣放免差役。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.方言。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猶闖,出頭露面。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周立波『山鄕巨變』二三:“你以后不要再出去仰了,我勸你。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>少吃咸魚少口干,不要探這些框殼子事了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.方言。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猶極。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表程度深。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周立波『蓋滿爹』:“蓋滿爹眞的喜仰了,兩回都請先生吃了滿月酒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋史·孝義傳』有仰忻。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
仰②[yǎnɡㄧㄤˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』魚向切,去漾,疑。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
依賴;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
依靠。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·君臣上』:“夫爲人君者,廕德於人者也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>爲人臣者,仰生於上者也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·鄧禹傳』:“今吾衆雖多,能戰者少,前無可仰之積,後無轉饋之資。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李賢注:“仰猶恃也,音魚向反。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『進士策問』:“人之仰而生者穀帛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸沈復『浮生六記·閨房記樂』:“芸既長,嫻女紅,三口仰其十指供給。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
仰③[ánɡㄤˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』魚剛切,平唐,疑。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
通“昂”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.高。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『述災沴進歐陽修議狀劄子』:“今內自工部侍郞都水屬官,外至安撫轉運使及外監丞,皆以爲故道仰,勢若登屋,功必無成。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.見“仰仰”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●仰】