豐碩 發表於 2013-1-21 12:14:01

【漢語大詞典●仲】

<P align=center>【漢語大詞典●仲】<p><br>
①[zhònɡㄓㄨㄥˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』直衆切,去送,澄。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“中”的今字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.中,中間、居中的。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『逸周書·周月』:“凡四時成歲,有春、夏、秋、冬,各有孟、仲、季以名十有二月。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·天文訓』:“太陰在四仲,則歲星行三宿。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“仲,中也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>四中,謂太陰在卯、酉、子、午四面之中也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋謝惠連『西陵遇風獻康樂』詩:“我行指孟春,春仲尙未發。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.次、第二。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指兄弟或姐妹中排行第二者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古時兄弟姐妹排行常以伯(孟)、仲、叔、季爲序。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·列女傳·竇伯女仲女』:“竇伯女、仲女……行臨大谷,伯曰:‘我豈受汙於賊!’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>乃自投下,賊大駭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>俄而仲亦躍而墜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『說郛』卷二五引宋范正敏『遁齋閑覽·人事·娶婦離間友愛』:“姑蘇馮氏兄弟三人,甚相友愛。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其季娶婦逾年,輒諷使其夫分異,夫怒詬曰:‘吾家義居三世矣,汝欲敗吾素業耶?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>婦乃不復言。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>而其仲每對親戚常切齒以語:‘此婦必敗吾家。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『豆棚閑話』第七則:“伯曰曹丕,字子桓;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
仲曰曹彰,字子莊;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
季曰曹植,字子建。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>乃是嫡親同胞所生。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“仲氏”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.古樂器名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『爾雅·釋樂』:“大籥謂之産,其中謂之仲,小者謂之箹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>邢昺疏:“籥,樂器名。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢應劭『風俗通·籟』:“『禮·樂記』:‘三孔籥也,大者謂之産,其中謂之仲,小者謂之箹。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王利器校注:“『說文·竹部』:‘籟,三孔籥也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>……『御覽』五八○引舍人云:‘仲,其聲適中,仲呂也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
小者,形聲細小,曰箹也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>春秋魯有仲由。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『左傳·定公十二年』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●仲】