豐碩 發表於 2013-1-20 17:52:32

【漢語大詞典●仙客】

<P align=center>【漢語大詞典●仙客】<p><br>
1.仙人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢劉向『列仙傳·女幾』:“女幾藴妙,仙客來臻。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>傾書開引,雙飛絶塵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋司馬光『癭盆』詩:“昔時仙客浮孤槎,波痕漬朽成凹窪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.借稱官職淸貴或風神超逸之士。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋無名氏『滿朝歡·壽韓尙書出守』詞:“元是鳳池仙客,曾曳履、持荷簪筆。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明屠隆『綵毫記·乘醉騎驢』:“下界凡夫、幸遇仙客,容下官款留請教。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.對隱者或道士的敬稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐崔峒『送侯山人赴會稽』詩:“仙客辭蘿月,東來就一官。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李宗閔『贈毛仙翁』詩:“不知仙客占靑春,肌骨纔教稱兩旬。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指王仙客。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐傳奇『無雙傳』中,王仙客娶外舅之女無雙。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>因亦用爲王姓女婿之典。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋秦觀『調笑令十首幷詩·無雙』:“姉家仙客最明俊,舅母惟止呼王郞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋無名氏『鵲橋仙』詞:“風流仙客,文章逸少,復見當年佳壻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>原注:“王仙客、王逸少。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參閱『太平廣記』卷四八六引唐薛調『無雙傳』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.古人對某些特異的動植物,如鹿、鶴、瓊花、桂花等,皆有“仙客”之稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐鄭嵎『津陽門詩』“長生鹿瘦銅牌垂”原注:“上常於芙蓉園中獲白鹿,惟山人王旻識之,曰:‘此漢時鹿也’。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>上異之,令左右周視之,乃於角際雪毛中得銅牌子,刻之曰:宜春苑中白鹿。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>上由是愈愛之,移於北山,目之曰‘仙客’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋姚寬『西溪叢語』卷上:“昔張敏叔有『十客圖』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>忘其名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>予長兄伯聲嘗得三十客:牡丹爲‘貴客’,梅爲‘淸客’……瓊花爲‘仙客’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元郭若虛『圖畫見聞志·五客圖』:“李文正嘗於私第之後園,育五禽以寓目,皆以‘客’名之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>後命畫人寫以爲圖:鶴曰‘仙客’,孔雀曰‘南客’,鸚鵡曰‘隴客’……各有詩篇,題於圖上。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明都邛『三餘贅筆·十友十二客』:“張敏叔以十二花爲十二客,各詩一章。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>牡丹,‘賞客’;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
梅,‘淸客’……桂,‘仙客’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●仙客】