豐碩 發表於 2013-1-20 15:26:20

【漢語大詞典●什一】

<P align=center>【漢語大詞典●什一】<p><br>
1.十分之一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『商君書·算地』:“故爲國任地者,山林居什一,藪澤居什一,谿谷流水居什一,都邑蹊道居什一,惡田居什二,良田居什四,此先王之正律也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·魏世家』:“魏成子以食祿千鍾,什九在外,什一在內,是以東得卜子夏、田子方、段干木。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『明史·李應祥傳』:“賊先斷浮橋,士卒多溺死,顯及二子與焉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元鎮所部三萬人,不存什一。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸李漁『閑情偶寄·詞曲』:“一則爲從來名士,以詩賦見重者十之九,以詞曲相傳者,猶不及什一,蓋千百人一見者也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.古代賦稅制度,十分稅一,稱“什一”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·治國』:“關市之租,府庫之徵,粟什一。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『穀梁傳·哀公十二年』:“古者公田什一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>用田賦,非正也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>范寧注:“私得其什而官稅其一,故曰什一。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·滕文公上』:“夏后氏五十而貢,殷人七十而助,周人百畝而徹,其實皆什一也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>趙岐注:“民耕五十畝,貢上五畝;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
耕七十畝者,以七畝助公家耕;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
百畝者,徹取十畝以爲賦。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『策別十五』:“三代之賦,以什一爲輕。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>今之法本不至於什一而取,然天下嗷嗷然以賦斂爲病者,豈其歲久而姦生、偏重而不均,以至於此歟!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.以十博一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·越王勾踐世家』:“<范蠡>候時轉物,逐什一之利。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后因以“十一”泛指經商。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元無名氏『凍蘇秦』第一折:“小生姓王名眞,字彦實,乃弘農人也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>幼習儒業,頗識詩書;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
後從商賈,專趨什一。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸兪樾『春在堂隨筆』卷十:“玉翁以其貧也,予錢十五貫,使營什一。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●什一】