豐碩 發表於 2013-1-20 13:39:59

【漢語大詞典●介】

<P align=center>【漢語大詞典●介】<p><br>
①[jièㄐㄧㄝˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』古拜切,去怪,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.邊際;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
界。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·九章·哀郢』:“哀州土之平樂兮,悲江介之遺風。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋鮑照『代櫂歌行』:“昔秋寓江介,茲春客河滸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·盧邁傳』:“以族屬客江介,出爲滁州刺史。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.間隔;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
隔開。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·翼奉傳』:“前鄕崧高,後介大河。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“介,隔也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.引申爲挑撥離間。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·揚雄〈解嘲〉』:“范雎,魏之亡命也,折脅摺髂,免於徽索,翕肩蹈背,扶服入槖,激卬萬乘之主,介涇陽,抵穰侯而代之,當也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“介者,閒其兄弟使踈也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.居間,處於二者之間。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·襄公九年』:“天禍鄭國,使介居二大國之間。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“介猶閒也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·魯仲連鄒陽列傳』:“<鄒陽>上書而介於羊勝、公孫詭之閒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王國維『觀堂集林·漢郡考上』:“漢初置燕國,當仍其舊,而涿郡之地介居『漢志』之廣陽、河間二國間。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>蕭軍『羊·羊一』:“不過這是不常有的,常有的却是灰暗得象煙一般的云和霧,及介在云霧之間的一類氣氛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.介紹。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·符融傳』:“郭林宗始入京師,時人莫識,融一見嗟服,因以介於李膺,由是知名。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“介函”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.因;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
憑借;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
依靠。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·文公六年』:“介人之寵,非勇也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“介,因也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·漢武帝元鼎五年』:“欲介漢使者權,謀誅嘉等。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『戶部郞中贈諫議大夫曾公墓志銘』:“庠介舊恩以進。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『聖武記·附閩中紀略』:“圖畫洲島形勢,地方虛實,進兵機宜,介以獻制府,可就大喜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.佐助。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·豳風·七月』:“爲此春酒,以介眉壽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“介,助也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『仙沅縣君曾氏墓志銘』:“既艱其生,又不介之壽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸方文『吳震生舉子』詩:“酒介雙親壽,湯醵衆友錢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一說“介”讀爲“匄”,意爲祈求、乞求。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參閱淸林義光『詩經通解』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·豳風·七月』:“爲此春酒,以介眉壽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“介,助也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『仙沅縣君曾氏墓志銘』:“既艱其生,又不介之壽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸方文『吳震生舉子』詩:“酒介雙親壽,湯醵衆友錢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.副。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·檀弓下』:“滕成公之喪,使子叔敬叔弔,進書,子服惠伯爲介。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·周語中』:“及魯侯至,仲孫蔑爲介。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.傳賓主之言的人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古時主有儐相迎賓,賓有隨從通傳叫介。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·聘義』:“上公七介,侯伯五介,子男三介。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孔叢子·雜訓』:“白聞士無介不見,女無媒不嫁。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸袁枚『隨園詩話』卷九:“湖州潘進士立亭……『偶成』云:‘靜士難爲介,靜女難爲媒。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.送信或傳遞消息的人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·書記』:“春秋聘繁,書介彌盛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>范文瀾注:“書介,猶言書使。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋孫光憲『北夢瑣言』卷十六:“延壽之將行也,其室王氏勉延壽曰:‘願日致一介,以寧所懷。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一日,介不至。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王氏曰:‘事可知矣!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋洪邁『容齋四筆·大觀元夕詩』:“開封尹宋喬年不能詩,密走介求援於其客周子雍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.接近;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
逼近。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·昭公二十年』:“偪介之關,暴徵其私。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『穀梁傳·文公十五年』:“其遠之何也?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 不以難介我國也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>范寧注:“介猶近也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“介圭”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.善。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸沈欽圻『生祠』詩:“舊有遺愛人,行政介且慈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“介人”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.舍,止息。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·甫田』:“黍稷薿薿,攸介攸止,烝我髦士。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“介,舍也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一說“介”,讀爲“愒”,意爲休息。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參閱淸林義光『詩經通解』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.留存。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋秦觀『黃樓賦』:“視蚊虻之過前兮,曾不介乎心思。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·粉蝶』:“俄,晏與十娘幷出,似無所介於懷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曹禺『北京人』第一幕:“爹,您千萬別介他的意。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.堅實。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·豫』:“介於石,不終日,貞吉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“介然”、“介石”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
17.孤傲特異。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·孔若思傳』:“從父楨……門無賓謁,時譏其介。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·黃英』:“馬素介,聞陶言,甚鄙之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
18.指獨特的節操或行爲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·盡心上』:“柳下惠不以三公易其介。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
19.特起,獨立於他人或他物之上。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“介立”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
20.單獨;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
獨個。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·張耳陳餘列傳』:“將軍今以三千人下趙數十城,獨介居河北,不王無以填之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋洪邁『夷堅丁志·海門鹽場』:“或與乳嫗介處,則怪復至。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
21.獨足。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·養生主』:“公文軒見右師而驚曰:‘是何人也?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 惡乎介也?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曰:‘天與,其人與?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曰:‘天也,非人也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天之生是使獨也,人之貌有與也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>以是知其天也,非人也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陳鼓應注:“介,指一足……林雲銘劐說:‘介,特也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>特足故謂之介。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
22.獸無偶稱爲介。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·庚桑楚』:“夫函車之獸,介而離山,則不免於罔罟之患。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『方言』第六:“物無耦曰特,獸無耦曰介。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
23.鎧甲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·鄭風·淸人』:“淸人在彭,駟介旁旁。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“介是甲之別名。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高亨注:“介,甲也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此指馬披甲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國志·吳志·魯肅傳』:“羽操刀起謂曰:‘此自國家事,是人何知!’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>目使之去”南朝宋裴松之注引『吳書』:“烏林之役,左將軍身在行間,寢不脫介,戮力破魏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸陳夢雷『解介士傳』:“敖少以武勇聞,好被介擁劍,橫行江淮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
24.指使披甲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·董晉傳』:“汴士素驕怙亂,嘗介勇士伏幕下,早暮番休,晉一罷之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
25.甲士。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·宣公二年』:“既而與爲公介,倒戟以禦公徒,而免之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“靈輒爲公甲士。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
26.指蟲類冬眠時形成的保護狀態。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·孟冬』:“一曰孟冬之月……其蟲介。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“介,甲也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>象冬閉固,皮漫胡也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>畢沅注:“皮漫胡,謂皮長而下垂,亦似閉固之象。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
27.指有甲殼的蟲類或水族。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·馬融傳上』:“測潛鱗,踵介旅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李賢注:“介謂鱗蟲之屬也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『祭郴州李使君文』:“航北湖之空明,覻鱗介之驚透。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“介鱗”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
28.見“介介”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
29.這,這么;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
那,那么。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明單本『蕉帕記·采眞』:“我里今夜小阿姐,好像鶯鶯出燒香,身邊有我里介一個小紅娘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:煞有介事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
30.古戲曲劇本中,指示角色表演動作時的用語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明高明『琵瑟記·南浦囑別』:“末扶起介。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸洪昇『長生殿·定情』:“丑進見生跪介。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
31.通“芥”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>小草。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>比喩細微或微末的事物。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“一介”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
32.通“芥”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>細小的梗塞物,比喩積在心里的怨恨或不快。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·孔融傳』:“往聞二君有執法之平,以爲小介,當收舊好。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“介猶蔕芥也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>公法雖平,私情爲蔕芥者也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
33.古國名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>今山東省膠縣南有介亭,即古介國地。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『春秋·僖公二十九年』:“二十有九年春,介葛盧來。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“介,東夷國也,在城陽黔陬縣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>葛盧,介君名也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
34.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>春秋晉有介之推。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『左傳·僖公二十四年』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
介②[jièㄐㄧㄝˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』居賀切,去箇,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
個。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·襄公八年』:“君有楚命,亦不使一介行李告於寡君。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“一介,獨使也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“介,古賀反。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
介③[jie˙ㄐㄧㄝ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』古拜切,去怪,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
助詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>與“價”的用法相同。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『警世通言·蘇知縣羅衫再合』:“次日大排筵宴在後堂,管待徐能一夥七人,大吹大擂介飲酒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>管樺『上學』四:“別介,別介!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 八路軍是有組織紀律的,怎么能自由行動呢?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●介】