豐碩 發表於 2013-1-19 13:36:41

【漢語大詞典●叵】

<P align=center>【漢語大詞典●叵】<p><br>
①[pǒㄆㄛˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』普火切,上果,滂。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“尀”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“頗”的被通假字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.不;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
不可。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢許愼『說文解字序』:“雖叵復見遠流,其詳可得略說也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『魏書·逸士傳·李謐』:“以八尺扆置二尺之間,此之叵通,不待智者,皎然可見矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·安祿山傳』:“祿山答書慢甚,叵可忍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『說郛』卷四九引宋兪文豹『唾玉集·俗語切腳字』:“不可,叵字,即『釋典』所謂二合字。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.引申爲無。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋謝靈運『道路憶山中』詩:“懷故叵新歡,含悲忘春暖。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>劉淇『助字辨略』卷二:“此叵字猶云無也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>因不可之義轉相通借耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.遂;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
就。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·隗囂傳』:“帝知其終不爲用,叵欲討之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李賢注:“叵猶遂也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·班超傳』:“超欲因此叵平諸國,乃上疏請兵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王明淸『揮麈餘話』卷二:“主隸輩見其人物偉勝,詞翰妙絶,衆目叵側。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.豈,難道。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·呂才傳』:“因官命氏,因邑賜族,本同末異,叵爲配宮商哉?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>金王若虛『新唐書辨中』:“張柬之初與楊元琰共乘艫江中,私語外家革命事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>柬之執政引爲右羽林將軍,謂曰:‘江上之言,君叵忘之?’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.通“頗”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>很;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
甚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·司馬遷傳贊』:“其是非叵繆於聖人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一本作“頗”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『答柳柳州食蝦蟇』詩:“叵堪朋類多,沸耳作驚爆。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朱熹考異:“叵或作頗。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸龔自珍『語錄·論〈大戴禮記〉』:“『天圓』篇叵有可笑,曾子豈不知天大地小,而慮四角之不掩?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●叵】