豐碩 發表於 2013-1-19 13:16:07

【漢語大詞典●匹敵】

<P align=center>【漢語大詞典●匹敵】<p><br>
1.相比;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
相當;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
對等。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·成公二年』:“蕭同叔子非他,寡君之母也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
若以匹敵,則亦晉君之母也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國志·魏志·郭皇后傳』:“諸親戚嫁娶,自當與鄕里門戶匹敵者,不得因勢彊與他人婚也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『鄭典設自施州歸』詩:“時雖屬喪亂,事貴當匹敵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉適『上殿劄子』:“賴陛下威靈遠暢,使得以匹敵往來爾。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸陳鱣『對策』卷一:“若夫匹敵者,但偁頓首,或偁再拜而已。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郁達夫『杭州』:“一位醉酒吟詩攜妓的郡守的力量,無論如何,也是不能和帝王匹敵的。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.指彼此相當的人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明彭士望『冬心』詩:“敢遂薄高曾,自矜無匹敵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸周中孚『鄭堂劄記』卷五:“若李滄溟者,諸體俱少完善,惟七絶差勝,祇堪與謝四溟之五律等量齊觀,弇州反引以爲匹敵,不過欲與北地、信陽兩兩相配耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.配偶。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·晁錯傳』:“其亡夫若妻者,縣官買予之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>人情非有匹敵,不能久安其處。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐柳宗元『永州司功參軍譚隨亡母毛氏志文』:“周之列國,譚子毛伯。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>合是二姓,從其匹敵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.婚配,結爲夫妻。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋江洵『燈下閑談·鯉魚變女』:“<女子>曰:‘幸覯淸風,故來匹敵。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·鴉頭』:“妾煙花下流,不堪匹敵;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
既蒙繾綣,義即至重。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●匹敵】