豐碩 發表於 2013-1-19 12:43:53

【漢語大詞典●厥】

<P align=center>【漢語大詞典●厥】<p><br>
①[juéㄐㄩㄝˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』居月切,入月,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.石。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·大略』:“和之璧,井里之厥也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊倞注:“厥,石也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.病名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指突然昏倒、手足逆冷等症。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『素問·厥論』:“厥之寒熱者,何也?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王冰注:“厥,謂氣逆上也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢張仲景『傷寒論·辨厥陰病脈證幷治全篇』:“凡厥者,陰陽氣不相順接,便爲厥。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>厥者,手足逆冷者是也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『揚州評話選·李逵劫法場』:“如其要把他的臉看淸楚了,還要嚇得厥過去哩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“厥證”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.短。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“厥尾”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.代詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示領屬關系。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·伊訓』:“古有夏先后方懋厥德,罔有天災。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『祭柳子厚文』:“徧告諸友,以寄厥子,不鄙謂余,亦托以死。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸錢泳『履園叢話·夢幻·傳聞之甚』:“錢氏據有兩浙,幾及百年,武肅以來,善事中國,保障偏方,厥功實钜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.代詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>起指示作用。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·周頌·噫嘻』:“率時農夫,播厥百穀。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·滕文公上』:“書曰:‘若藥不瞑眩,厥疾不瘳。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐柳宗元『封建論』:“厥後,問鼎之輕重者有之,射王中肩者有之,伐凡伯、誅萇弘者有之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.助詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·無逸』:“自時厥後,亦罔或克壽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·班彪傳』:“爾乃正殿崔巍,層構厥高,臨乎未央。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋葉隆禮『遼志·本末』:“自時厥後,牛馬死損,詞訟厖淹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.副詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>乃。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·太史公自序』:“左丘失明,厥有『國語』。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·晉海西公太和四年』:“后宮之女四千餘人,僮侍廝役尙在其外,一日之費,厥直萬金。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.助詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>無義。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·多士』:“誕淫厥泆。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『贈張童子序』:“能在是選者,厥惟艱哉!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>蔡元培『在北京政學會之演說』:“戰爭最重要之品,厥惟軍火。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.“蹶”的古字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>摔倒;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
挫敗。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>銀雀山漢墓竹簡『孫臏兵法·擒龐涓』:“吾攻平陵不得而亡齊城、高唐,當術而厥。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.通“掘”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『山海經·海外北經』:“相柳之所抵,厥爲澤谿。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭璞注:“厥,掘也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·淮陽憲王欽傳』:“推原厥本,不祥自博。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.通“橛”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>斷木。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·達生』:“吾處身也,若厥株枸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“若厥,本或作橛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>春秋吳有厥由。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『漢書·古今人表』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
厥②[juéㄐㄩㄝˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』九勿切,入物,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
見“突厥”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●厥】