豐碩 發表於 2013-1-18 00:09:00

【漢語大詞典●南至】

<P align=center>【漢語大詞典●南至】<p><br>
即冬至。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『逸周書·周月』:“惟一月既南至,昏昴畢見,日短極,基踐長,微陽動於黃泉,陰降慘於萬物。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朱右曾校釋:“冬至日在牽牛,出赤道南二十四度,故曰南至。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·僖公五年』:“春,王正月,辛亥,朔,日南至。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“周正月,今十一月。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>冬至之日,日南極。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“日南至者,冬至日也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐楊炯『渾天賦』:“太平太蒙,所以司其出入;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
南至北至,所以節其寒溫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王禹偁『南郊大禮』詩之五:“聖壽久長南至日,寳圖高大北星辰。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●南至】