豐碩 發表於 2013-1-18 00:03:00

【漢語大詞典●南北】

<P align=center>【漢語大詞典●南北】<p><br>
1.南與北;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
南方與北方。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·天官書』:“亢爲疏廟,主疾。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>其南北兩大星,曰南門。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國志·吳志·吳主傳』“魏文帝出廣陵,望大江”裴松之注引張勃『吳錄』:“是冬,魏文帝至廣陵,臨江觀兵……帝見波濤洶湧,歎曰:‘固天所以隔南北也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『檮杌閑評』第四四回:“千般奇貨窮南北,萬種珠璣盡海山。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.從南到北;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
南北之間。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·周語下』:“南北之揆七同也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“自午至子,其度七同也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古人以“午”爲“南”,以“子”爲“北”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉張華『博物志』卷四:“秦爲阿房殿,在長安西南二十里,殿東西千步,南北三百步。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.或南或北。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>比喩不專一,不固定。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韋應物『橫壙行』:“象牀可寢魚可食,不知郞意何南北?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『同昌叔賦雁奴』詩:“鴻雁無定棲,隨陽以南北。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『孔毅甫龍尾硯銘』:“厚而堅,足以閱人於古今;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
朴而重,不能隨人以南北。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指“南學”與“北學”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『北史·儒林傳序』:“大抵南北所爲章句,好尙互有不同……南人約簡,得其英華;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
北學深蕪,窮其枝葉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>詳“南北學”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.計謀。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指本領。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『西遊記』第四一回:“行者上前喝八戒道:‘你這呆子,全無人氣!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 你就懼怕妖火,敗走逃生,却把老孫丟下。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>早是我有些南北哩!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.明代俗稱男子漢。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明蘇祐『逌旃璅言』:“時人於好男子無錢使者,輒吒曰‘好南北,無東西’云。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>意蓋鄕語相傳有自來矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>由此觀之,積而能散者財之主,積而不散者財之奴,則有東西而無南北,眞守財奴矣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明方以智『通雅·稱謂』:“稱男子曰南北,猶稱物爲東西也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●南北】