【漢語大詞典●乳牀】
<P align=center>【漢語大詞典●乳牀】<p><br>1.石頭的坐榻。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>因其色乳白,故名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐皮日休『寒日書齋即事』詩之一:“移時寂歷燒松子,盡日殷勤拂乳牀。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.石鍾乳根部相聯的地方。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>又叫石床。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋范成大『桂海虞衡志·志岩洞』:“凡乳牀必因石脈而出,不自頑石出也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>參閱『政和證類本草·石鍾乳』、『本草綱目·石三·殷蘖』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]