【漢語大詞典●承雲】
<P align=center>【漢語大詞典●承雲】<p><br>1.傳說爲黃帝樂曲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『竹書紀年』卷上:“二十一年,作『承雲』之樂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『楚辭·遠遊』:“張樂『咸池』奏『承雲』兮,二女御『九韶』歌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>王逸注:“『承雲』即『雲門』,黃帝樂也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『淮南子·齊俗訓』:“『咸池』、『承雲』、『九韶』、『六英』,人之所樂也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.衣領。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>元龍輔『女紅餘志』卷上:“承雲,衣領也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>昔姚夢蘭贈東陽以領邊繡,腳下履。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>領邊繡即承雲也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]