【漢語大詞典●九方】
<P align=center>【漢語大詞典●九方】<p><br>1.中央與八方的總稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>南朝梁簡文帝『七勵』詩:“情苞六合,德宣九方。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐李賀『感諷』詩:“王子下馬來,曲沼鳴鴛鴦;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
焉知腸車轉,一夕巡九方。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.九方皋的省稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸湯璥『<交翠軒筆記>後序』:“走其野而無九方之法以相之,則赤驥綠耳與駑馬草駒齊價矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>詳“九方皋”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
3.復姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>春秋秦穆公時,有九方皋。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>見『列子·說符』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]