豐碩 發表於 2013-1-15 16:21:02

【漢語大詞典●了】

<P align=center>【漢語大詞典●了】<p><br>
①[liǎoㄌㄧㄠˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』盧鳥切,上篠,來。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.手彎曲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見“了尦”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.決斷;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
決定。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『尹文子·大道上』:“然則是非隨衆賈而爲正,非己所獨了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·石勒載記上』:“吾所不了,右侯已了,復何疑哉!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·晉穆帝永和七年』:“決大事正自難……聞卿此謀,意始得了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>胡三省注:“了,決也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.完畢;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
結束。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢王褒『僮約』:“晨起早掃,食了洗滌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南唐李煜『虞美人』詞:“春花秋月何時了,往事知多少?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『古今小說·任孝子烈性爲神』:“周得官事已了……徑來相望。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周而復『上海的早晨』第四部二三:“別叫我一心掛念兩腸,早結婚,早了一樁心事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.聰敏,穎慧。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·孔融傳』:“夫人小而聰了,大未必奇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“了了”、“了慧”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.了解;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
明瞭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉郭璞『〈爾雅〉序』:“其所易了,闕而不論。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『世說新語·捷悟』:“我才不及卿,乃覺三十里”南朝梁劉孝標注:“魏武見而不能了,以問群寮,莫有解者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『吊武侍御所畫佛文』:“吾不能了釋氏之信不,又安知其不果然乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋沈作喆『寓簡』卷七:“松直棘曲,鵠白烏玄,皆了元因。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸汪懋麟『朝采投詩慰余秋懷』:“世情炎冷余粗了,珍重池塘夢裏身。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.淸楚;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
明晰。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·至理』:“誠其所見者了,故棄之如忘耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『隋書·經籍志二』:“唯『周易』、『紀年』,最爲分了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·李邕傳』:“試問奧篇隱帙,了辯如響。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·邢子儀』:“是夜,月明淸潔,俯視甚了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.指明亮,光亮。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸納蘭性德『琵琶仙·中秋』詞:“吹到一片秋香,淸輝了如雪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.勝任。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北齊顏之推『顏氏家訓·涉務』:“故治官則不了,營家則不辦,皆優閒之過也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋書·長沙景王道憐傳』:“揚州根本所寄,事務至多,非道憐所了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋歐陽修『春日獨居』詩:“常憂任重才難了,偶得身閒樂暫偸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.虧損。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『何典』第二回淸陳得仁評:“還虧有錢使得鬼推磨,不曾問成切卵頭罪,然已不免下監下鋪,吃打罰贖,弄得了家了命。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.副詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>與否定詞連用。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>完全;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
皆。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉王羲之『子卿帖』:“頃日了不得食,至爲虛劣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北齊顏之推『顏氏家訓·名實』:“屬音賦韻,命筆爲詩,被造次即成,了非向韻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李白『贈黃山胡公求白鷴』詩序:“自小馴狎,了無驚猜。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋洪邁『夷堅丁志·邢舜舉』:“好修養術,然學之頗久,了未睹其妙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸金人瑞『云法師生日和韻』:“堦前種樹已成林,鏡裏飛霜了未侵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.副詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>極其,非常。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓偓『宮柳』詩:“幸當玉輦經過處,了怕金風浩蕩時。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.副詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>終究;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
究竟。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·姚南仲傳』:“臣聞人臣宅於家……如令骨肉歸土,魂無不之,雖欲自近,了復何益?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋曾鞏『酬介甫還自舅家書所感』詩:“旱氣滿原野,子行歸舊廬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>籲天高未動,望歲了何如!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.放在動詞之后跟“得”或“不”連用,表示可能或不可能。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周立波『懶蛋牌子』:“挑水倒沒啥,一個爺們叫娘們來羞……分明受得了的人,嘴里也叫受不了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊朔『亂人坑』:“這一帶埋葬著他們的骨肉,他們的親友,只是埋葬不了他們慘痛的記憶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
了②[le˙ㄌㄜ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.助詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表時態。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示動作或變化的完成(不論事實或虛擬、過去或未來)。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅樓夢』第三一回:“寶玉向案上斟了茶來,給襲人漱口。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>丁西林『壓迫』:“你既受了我的定錢,這房子就算租了給我。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>趙樹理『三里灣·出題目』:“將來我們使用了拖拉機,一定又是個樣子。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.助詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表時態。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>用在重迭的動詞之間,表示短暫之間動作的重復。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>洪深『香稻米』第二幕:“雙喜想了想,不由得大哭起來。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周立波『暴風驟雨』第一部一:“大伙歇了歇氣,又上車趕道。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周而復『上海的早晨』第一部一:“老王點了點頭,去了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.助詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表語氣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示肯定或確定某種情況。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魯迅『朝花夕拾·狗、貓、鼠』:“想來草席定已微涼,躺著也不至於煩得翻來覆去了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>丁玲『母親』一:“是十月里的一個下午了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.助詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表語氣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示祈使。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>洪深『香稻米』第二幕:“你盡管說好了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>趙樹理『小二黑結婚』十:“二黑,你不要糊塗了!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 這是一輩子的事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
了③[liǎoㄌㄧㄠˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“瞭”的簡化字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
了④[liàoㄌㄧㄠˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“瞭”的簡化字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●了】